Wel of niet vertellen over mijn autisme?

Vertellen over je autismediagnose is een dillema: vertel ik het wel of vertel ik het niet. Daarom denk ik na over de voor- en nadelen en de noodzaak van 'coming aut'. Zal ik anderen over mijn autisme vertellen of niet?

Vraag

 
Ik heb een autismediagnose. Andere mensen kunnen dat niet aan mij zien. Daarom weten ze het niet, tenzij ik het hen vertel. Vertellen over mijn autisme kan ik ook 'coming aut' noemen. Om te besluiten of ik anderen wel of niet over mijn autisme vertel, denk ik na over de voor- en nadelen en de noodzaak van coming aut. Zal ik anderen over mijn autisme vertellen of niet?

Voordelen

Begrip en acceptatie
De meeste mensen merken waarschijnlijk wel aan mij dat ik anders ben, maar kunnen niet aan me zien dat ik autisme heb. Als ik vertel over mijn autisme, dan kunnen ze beter begrijpen waarom ik me soms wat anders gedraag dan de meeste mensen. Dan weten ze dat het door mijn autisme komt en kunnen ze het accepteren en rekening met me houden.

Als ik zelf over mijn autisme vertel, in plaats van dat ze het van iemand anders horen, kan ik meer uitleg geven.

Mensen hebben vooroordelen over mensen met autisme, bijvoorbeeld dat ze nooit iemand aankijken, geen figuurlijk taalgebruik kunnen begrijpen, of razendsnel het aantal tandenstokers kunnen noemen. Als ik anderen vertel over hoe het voor mij is om te leven met autisme komt er meer begrip van autisme, waar ook andere mensen met autisme voordeel bij kunnen hebben.
Hulp
Veel mensen zijn graag bereidt om mij te helpen. Als mensen bekend zijn met mijn autisme, kan ik makkelijker uitleggen wat ik nodig heb en kunnen ze me beter helpen om goed te kunnen functioneren. Daardoor lukt het soms wel om een studie af te maken of kan ik het soms langer volhouden in een relatie of in een baan. Ook voel ik me meer begrepen door anderen dan eerst.
Openheid
Soms heb ik het gevoel dat ik moet verbergen dat ik autisme heb en dat geeft spanning. Als ik anderen over mijn autisme vertel hoef ik niet meer geheimzinnig te doen als ik er iet was of eerder weg moet omdat ik een afspraak bij de psycholoog had of omdat ik te moe of overprikkeld was. Als het algemeen bekend is dat ik autisme heb hoeft mijn mentor of mijn zus niet meer op te passen wat ze er tegen anderen over zeggen.

Nadelen

Kwetsing en uitsluiting
Als ik anderen vertel over mijn autisme dan kunnen ze me er mee pesten of me negeren. Ze kunnen me uitschelden voor 'stomme autist' of niet meer met me om willen gaan en dat doet pijn.
Discriminatie
Mensen kunnen een heel negatief beeld van autisme hebben. Als ik anderen vertel over mijn autisme, dan kunnen ze me afwijzen vanwege mijn autisme en liever voor een andere partner, werknemer of kamergenoot kiezen.
Stigma en vooroordelen
Veel mensen weten en begrijpen maar weinig van autisme. Als ik anderen vertel over mijn autisme, dan kunnen ze me opeens heel anders gaan behandelen. Ze kunnen dingen voor me willen doen die ik helemaal niet nodig heb en dat frusteert.

Waneer wel vertellen

Iemand heeft een vertrouwensband met mij
In relaties is het belangrijk om open te zijn. Ik vertel mensen met wie ik een relatie heb wat belangrijk is voor is om over mij te weten. Daarmee bouw ik een vertrouwensband met de ander op. Ik heb een vertrouwensband met mijn moeder. Ik heb een vertrouwensband met mijn partner. Ik heb een vertrouwensband met de collega waar ik elke dag mee samenwerk. Daarom vertel ik haar over mijn autisme. Door de ander te vertellen over mijn autisme versterk ik de band met de ander. De ander weet iets wat belangrijk voor mij is.
Iemand heeft macht over mij en de plicht om rekening met mij te houden
Mijn leerkracht heeft macht over mij. Hij bepaald mijn cijfers. Mijn werkgever heeft macht over mij. Die kan bepalen wat ik wel en niet moet doen op het werk en of ik ontslagen wordt of niet. De politieman die mij aanhoudt heeft macht over mij. Die kan mij arresteren of niet. De Nederlandse wet verplicht mensen met gezag om er rekening mee te houden dat ik autisme heb. Daarom is het belangrijk dat zij weten dat ik autisme heb.
Ik ben verplicht om het te vertellen
Soms moet ik een vragenlijst invullen waarop gevraagd wordt naar mijn gezondheid. Als ik een (ziektekosten)verzekering aanvraag, moet ik gegevens invullen over mijn gezondheid. Ook als ik met een reis mee ga, moet ik vaak gegevens invullen over mijn gezondheid. Soms mag ik dan niet kiezen of ik wel of niet aangeef dat ik autisme heb. Als ik niet aangeef dat ik autisme heb, dan krijg ik later misschien geen vergoeding. Soms kan ik wel nog steeds kiezen of ik die vragenlijst dan wel in wil vullen of niet.

Wannneer niet vertellen

Iemand gaat me mogelijk discrimineren vanwege mijn autisme
Als ik me inschrijf voor een kamer of appartement, dan hoeft de eigenaar niet te weten dat ik autisme heb. Als ik solliciteer voor een nieuwe baan, dan hoeft de werkgever niet te weten dat ik autisme heb. Als ik een hypotheek aanvraag, hoeft de hypotheekverstrekker niet te weten dat ik autisme heb. Als ik het wel zou vertellen, zouden ze mij misschien discrimineren. Daarom vertel ik het hen niet.
Iemand houdt zo al rekening met mij
Als ik makkelijk de hulp krijg die ik nodig heb, is coming aut vaak niet nodig. Mijn sportinstructeur ziet zo wel dat ik moeite heb met bepaalde oefeningen en geeft mij een beetje extra aandacht. Ik hoef daarom eigenlijk niet te vertellen over mijn autisme om te krijgen wat ik nodig heb.
Iemand kan weinig doen om mij te helpen
Als ik eigenlijk geen belemmering ervaar, hoef ik anderen niet te vertellen over mijn autisme.

Conclusie

 

Coming aut is een keuze. Meestal ben ik niet verplicht om te vertellen dat ik autisme heb. Ik mag kiezen. Om te besluiten of ik anderen wel of niet over mijn autisme vertel denk ik na over de voor- en nadelen van coming aut. Soms helpt het vertellen over mijn autisme, soms niet. Als ik eenmaal besloten heb wat ik doe, kan ik een volgende keer weer wat anders besluiten. Het is mooi dat ik zelf mag besluiten of ik het vertel of niet!

 

2 Comments

  1. Pien schreef:

    Als ik (wat langer) met iemand praat en ik denk ‘hmm, in deze situatie kan ik het best vertellen’ doe ik dat ook.
    Ook om mensen bewust te maken dat ‘mensen in het autistisch spectrum’ in een SPECTRUM zitten dus ik hoop dat mijn ‘coming-aut’ hun idee van het spectrum bijstelt.
    Dat een vrouw die honderduit kletst en je ook nog aankijkt ook in het spectrum kan zitten…;)

  2. Tineke schreef:

    Ik vind dit een moeilijke: Ik voel me werkelijk sociaal gehandicapt,weet vaak niet wat ik moet zeggen of vragen aan anderen, dus veel aansluiting heb ik toch al niet, en ik voel me hierover altijd onzeker.
    Maar als ik het vertel, dan ben ik bang dat ik de mogelijkheid tot “normaal” contact helemaal afsluit: dan zit ik definitief in een bepaalde hoek voor mensen, en zullen ze altijd met mij als “autiste” praten.
    Op mijn werk weten wel een aantal mensen het, omdat ik niet wil dat ze steeds doordrammen over communicatie, daar ben ik gewoon niet goed in, en omdat ik in een bedrijfstak zit (de IT) waar autisme goed vertegenwoordigd is. En sommige mensen vind ik aardig, die weten het ook, omdat het voor mij zo allesoverheersend is.

Laat een antwoord achter aan Tineke Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *