Stereotype: Autisten kunnen geen emoties herkennen

Amerikaanse ontwikkelingspsychologen beginnen met de studie naar herkenning van gezichtsuitdrukkingen bij baby's. In een review van dit vroege onderzoek concludeert Charles Nelson dat kinderen rond de leeftijd van vier maanden gedragsmatig beginnen te reageren op gezichtsuitdrukkingen, onafhankelijk van de identiteit of het geslacht van de persoon.

In een van de eerste artikelen over emotieherkenning in autisme concluderen Britse ontwikkelingspsychologen dat autistische adolescenten en jongvolwassenen met een verstandelijke beperking in vergelijking met niet-autistische leeftijdsgenoten met een verstandelijke beperking een specifieke beperking vertonen in het herkennen van de lichamelijke uitdrukking van emoties.

In het artikel Zijn er selectieve gebreken in emotieperceptie bij jonge autistische kinderen?" concluderen Amerikaanse ontwikkelingspsychologen dat er geen verschil is in de emotieperceptie van autistische kinderen en de controlegroep.

De Franse kinderpscyhiater Bruno Gepner onderzoekt de invloed van beweging op herkenning van emoties in jonge autistische kinderen. Hij concludeert dat kinderen met autisme niet slechter presteren dan de controlegroep wanneer ze gepresenteerd worden met een trage, dynamische presentatie van gezichtsuitdrukkingen.

In een Amerikaanse studie naar naar emotieherkenning bij hoogfunctionerende volwassenen met autisme zijn autistische deelnemers in staat om onderscheid te maken tussen de verschillende emotionele gezichtsuitdrukkingen. Zij doen qua accuraatheid niet onder voor niet-autisten en hun reactietijd is zelfs sneller, waaruit blijkt dat lagere-orde perceptuele processen die betrokken zijn bij emotieherkenning in tact zijn. Ook vinden de onderzoekers grote verschillen binnen de groep van autistische deelnemers.

In een studie naar de ontwikkeling van emotieherkenning in de late kindertijd en adolescentie concluderen Amerikaanse ontwikkelingspsychologen dat neurotypische volwassenen sensitiever zijn voor kleine veranderingen in emotionele gezichtsuitdrukkingen dan neurotypische adolescenten. Britse onderzoekers vinden een vergelijkbaar verschil in prestaties tussen neurotypische kinderen en adolescenten.

In een studie naar de ontwikkeling van emotie herkenning bij mensen met autisme vinden Amerikaanse onderzoekers dat jonge kinderen met autisme niet zo goed in staat zijn in het herkennen van emoties in gezichten als hun leeftijdsgenoten. Bij adolescenten verdwijnt dit verschil. In een Finse onderzoek naar emotieherkenning bij kinderen en adolescenten met autisme wordt eveneens gevonden dat autistische adolescenten beter scoren dan autistische kinderen.

In een studie naar het vermogen om de basisemoties van elkaar te onderscheiden testen Britse ontwikkelingspsychologen dit vermogen bij zo'n 100 adolescenten met autisme. Zij vinden geen verschil in prestaties ten opzichte van de controlegroep.

In een review van studies naar herkenning van emoties bij mensen met autisme concluderen Amerikaanse onderzoekers dat gedragsstudies vrijwel gelijk verdeeld zijn over de vraag of er in autisme sprake is van een gebrek in herkenning van emoties in de gezichtsuitdrukking van anderen. Zij identificeren onder ander leeftijd en testmethode als belangrijke factoren in het verklaren van de verschillen in resultaten.

In een studie naar de waarneming van vocale en verbale uitdrukkingen van emoties concluderen Britse psychologen dat emotieherkenning in de autistische groep significant slechter was dan in de controlegroep en dat dit verschil te maken had met de ernst van alexithymia.

Op basis van experimenten met volwassenen concluderen Britse gedragswetenschappers dat alexithymia en autisme twee onafhankelijke stoornissen zijn en dat niet autisme, maar alexithymia de oorzaak is van een moeite met het herkennen van emoties in de gezichtsuitdrukking van anderen.

Chinese onderzoekers vinden dat zowel neurotypische als autistisch kinderen het makkelijker vinden om emoties te herkennen die volledig uitgedrukt worden. Wanneer afbeeldingen van emoties langzamerhand van een neutraal gezicht naar een emotioneel gezicht veranderen hebben autistische kinderen echter een hogere mate van intensiteit in uitdrukking nodig om expressies van woede, afschuw en angst te herkennen. Een Brits onderzoek onder autistische kinderen met en laag IQ vindt hetzelfde resultaat voor woede, maar vindt bij de expressie van blijdschap geen verschil met de controlegroep.

Britse onderzoekers vinden dat tenminste 15% van de volwassenen met autisme even goed als neurotypische volwassenen presteert op zowel eenvoudige als complexe taken op het gebied van emotieherkenning.