Volwassenen met autisme kunnen zowel overgevoelig als ondergevoelig zijn voor zintuiglijke prikkels.
van de volwassenen in de algemene bevolking ervaart verhoogde sensorische gevoeligheid
van de volwassenen met Tourette Syndroom ervaart verhoogde sensorische gevoeligheid
van de autistische volwassenen heeft een afwijkende sensorische gevoeligheid in ten minste 1 modaliteit
van de autistische volwassenen heeft een hoge mate van afwijkende sensorische gevoeligheid
Geluid
Visueel (licht)
Reuk & geur
Huidcontact
Ik kan geen gehakt eten, omdat het voor mij voelt alsof ik grind zit te eten. Ik heb een zonnebril nodig wanneer ik autorijd, zelfs op een bewolkte dag. Ik kan er niet tegen als iemand anders aan mijn haar zit. Daarom knip ik zelf mijn haar. Ik kan niet tegen het gevoel van water dat langs mijn lichaam stroomt. Daarom moet ik me wassen of in bad gaan in plaats van douchen.
Ik heb vooral moeite met onverwachte prikkels, zoals plotseling aangeraakt worden, een telefoon die opeens afgaat of een hond die hard begint te blaffen.
Ik had vorig jaar een niersteen. Mensen zeggen dat dit nog pijnlijker is dan bevallen en de dokter zei dat andere patiënten op hun knieën binnen komen van de pijn, terwijl het voor mij reuze meeviel. Ik wil niet zeggen dat ik nergens last van had, maar het was blijkbaar niet zo erg als anderen.
Elke keer als het fluitsignaal van de trein gaat of een vrachtwagen achteruit gaat rijden en van die piepjes maakt, voel ik me haast gedwongen om mijn oren te bedekken. Het is pijnlijk, ook al lijken anderen nergens last van te hebben. In het magazijn waar ik werk draag ik altijd oordoppen en sinds ik dat ben gaan doen, heb ik een stuk minder last van stress.
Ik wou dat ik van mijn gevoeligheidsproblemen af kon. Ik heb last van elk zintuig (al valt het mee met licht) en het beïnvloedt vrijwel elk aspect van mijn leven. Geluid en huidcontact zijn zeker de ergste. Ik heb er weinig plezier aan om een restaurant, pretpark of feestje te bezoeken, vanwege het geluidsniveau. Ik koop altijd dezelfde kleren, omdat ik de meeste stoffen en soorten kleding (bijvoorbeeld een kraag of een halflange broek) niet uit kan staan.
Als kind was ik ondergevoelig, tegenwoordig ben ik overgevoelig. Het niveau van mijn gevoeligheid heeft meestal te maken met mijn motivatie, stemming en energieniveau. Als ik hyperactief ben, ben ik overgevoelig, maar als ik depressief of ongemotiveerd ben heb ik minder last van sensorische prikkels. Dan merk ik ze nauwelijks op.
Zoals andere mensen op hun calorieën letten zo let ik op mijn decibels. Ik kan ongeveer 100 "geluidseenheden" per dag verdragen. Naar een drukke plek, zoals een winkelcentrum gaan, kost me 75 eenheden. Als ik tegen die tijd al 50 eenheden opgebruikt heb aan werken en reizen dan ga ik over mijn grens heen en raak ik overprikkeld. Maar als ik op dat moment nog maar 25 eenheden heb gebruikt dan heb ik er niet zo'n last van, ook al is het er even druk.