Beoordeling voor herstel

Gebruik maken van beoordeling als middel om het herstel van de patiënt te ondersteunen.

Definitie

 
Gebruik maken van beoordeling als middel om het herstel van de patiënt te ondersteunen. Inzetten van beoordelingsprocessen en beoordelingsinformatie om het interventieproces van de behandelaar en het leerproces van de patiënt tussentijds aan te passen, om zo de uitkomsten van de behandeling te verbeteren.
 

Indicatoren

  • aan het begin van de behandeling: bij het teruggavegesprek
  • doorlopend, gedurende de behandeling
  • periodiek, op vaste momenten gedurende het behandeltraject
  • aan het einde van het traject

Contra-indicatoren

  • er zijn over het algemeen geen redenen om deze competentie niet in te zetten

Effectief gedrag

Ik meet het functioneren / de vooruitgang van mijn patiënt
Ik meet systematisch indicatoren voor de symptomatologie, vaardigheden, kwaliteit van leven en/of kwaliteit van de therapeutische alliantie als baseline voor de behandeling en als feedback over de voortgang van de cliënt. Door gebruik te maken van vragenlijsten of andere meetinstrumenten identificeer ik gebieden waarop mijn patiënt wel of niet naar de norm functioneert of gebieden waarop mijn patiënt wel of niet vooruitgaat.
Ik informeer mijn patiënt over gedragsstandaarden
Bij het beoordelen van de patiënt maak ik gebruik van beoordelingscriteria en gedragsstandaarden. Ik maak mijn patiënt duidelijk op welke onderwerpen ik het functioneren van de patiënt beoordeel (beoordelingscriteria) en de verschillende niveaus van functioneren die daarbij onderscheiden worden (gedragsstandaarden). Wat betreft dit laatste gaat het in het bijzonder om het onderscheid tussen adaptief of effectief gedrag enerzijds en niet-effectief of maladaptief gedrag anderszijds. Ik leg bijvoorbeeld aan het begin van de behandeling uit wat mentaliseren is, hoe het mentaliserende gedrag van de patiënt niet-effectief is en hoe effectief mentaliseren er dan wel uit ziet.
Ik geef de patiënt een terugkoppeling van beoordelingsinformatie
Elke keer dat ik de patiënt een vragenlijst in laat vullen of op andere manier beoordelingsinformatie van de patiënt verzamel geef ik de resultaten daarvan terug aan mijn patiënt. Ik laat mijn patiënt zien hoe die gescoord heeft op de vragenlijsten en vertel de cliënt wat mijn eigen klinische oordeel is.
Ik ga na of de patiënt zich herkent in de beoordelingsinformatie
Nadat ik bijvoorbeeld een beeld geschetst heb van het probleem van mijn patiënt als 'een neiging tot het verliezen van mentaliserend vermogen onder stress' vraag ik de patiënt of die zich hierin herkent. Of nadat ik de resultaten van de vragenlijst die de patiënt ingevuld heeft heb toegelicht vraag ik of mijn patiënt zich herkent in het beeld dat die over het algemeen vooruit gaat, maar achteruit lijkt te gaan in hoop voor de toekomst.
Ik verhelder met mijn patiënt de oorzaak van het probleem / de verandering
Ik probeer samen met mijn patiënt te verklaren hoe het komt dat het functioneren van de patiënt niet overeen komt met het referentieniveau. Ik verken samen de procedurele stappen die de patiënt maakt die ervoor zorgen dat het referentieniveau niet wordt behaald. Ik ga bijvoorbeeld stap voor stap na wat er precies bij mijn patiënt gebeurde op de avond dat zij zichzelf weer beschadigde. Of ik ga juist na hoe het komt dat de patiënt zich laatst heel slecht voelde, maar toch heeft besloten om zichzelf niet te beschadigen. Welke stappen heeft ze gemaakt die er voor zorgden dat ze dit keer effectief reageerde? Of ik onderzoek samen waarom mijn patiënt de afgelopen maand minder hoopvol over de toekomst is geworden.
Ik waardeer de beoordelingsinformatie met mijn patiënt
Ik bespreek met mijn patiënt wat we vinden van de beoordelingsinformatie. Vinden we het probleem dat de score zo laag is? Zijn we het eens dat de de voortgang voldoende is? Want ook wanneer we het eens zijn over het geschetste beeld kunnen we nog steeds van mening verschillen over de waarde ervan. Het kan bijvoorbeeld zijn dat ik vindt dat mijn patiënt met 2 punten verbetering echt goed vooruit gaat, terwijl mijn patiënt vindt dat het veel te langzaam gaat. Of ik ben van mening dat er nog wel meer vooruitgang te boeken is, terwijl mijn patiënt vindt dat het zo wel goed genoeg is.
Ik verhelder behandeldoelen
Ik identificeer samen met mijn patiënt uitkomsten die we wensen of verwachten als resultaat van het interventie- en leerproces. Deze behandeldoelen beschrijf ik kort ik in termen van te verwerven inzichten, houdingen, vaardigheden of andere uitkomsten. Ik deel ze met mijn patiënt en kom er regelmatig op terug. Ook bij het geven van huiswerkopdrachten licht ik steeds toe wat mijn patiënt verwacht wordt hiervan te leren.
Ik bespreek manieren om het functioneren te verbeteren
Ik bespreek met mijn patiënt opties om zijn of haar sterke kanten te gebruiken om zijn of haar eigen functioneren te verbeteren. Of hoe we mijn sterke kanten daarvoor kunnen gebruiken. Ik bedenk ook samen met de cliënt manieren om diens zwakke punten te verbeteren of om problemen in mijn eigen functioneren te verhelpen.
Ik kom tot concrete besluiten / acties
Samen met de patiënt kom ik tot concrete acties die mijn patiënt - of die ik als behandelaar - kan ondernemen om het algehele herstelproces van mijn patiënt of uitkomsten op specifieke onderwerpen te verbeteren.
Ik moedig mijn patiënt aan om zelf na te denken over hoe het gaat
Ik moedig mijn patiënt aan om zelf na te denken over de vraag hoe die op het moment functioneert en hoe we samen zijn of haar functioneren zouden kunnen verbeteren. Hoe vindt je zelf dat het gaat? Wat vindt je goed gaan? Wat gaat minder goed? Hoe vindt je de behandeling? Wat doe ik goed? Wat zou ik beter kunnen doen? Later in het traject help ik mijn patiënt ook om terug te kijken op wat die tot nu toe geleerd heeft en wat er nog nodig is.
Ik ligt het nut van routinematige meetingen toe
Wanneer ik periodiek gebruik maak van dezelfde vragenlijsten informeer ik mijn patiënt voorafgaande aan de behandeling over het doel en nut van het steeds weer invullen van dezelfde vragenlijsten of het steeds weer bespreken van dezelfde vraag, zodat mijn patiënt begrijpt hoe dit zijn of haar herstel kan ondersteunen.
Ik geef mijn patiënt zelf toegang tot beoordelingsinformatie
Ik geef mijn patiënt zelf toegang tot diens eigen scores en informatie over de interpretatie daarvan. Ik deel mijn intakeverslag of casusformulering schriftelijk met mijn patiënt - via een een papieren uitdraai, een mail of een patiëntenportal.

Niet-effectief gedrag

Ik maak uitsluitend gebruik van mijn eigen klinische oordeel
Ik maak bij het beoordelen alleen gebruik van mijn eigen klinisch oordeel. Dit verminderd de betrouwbaarheid van mijn informatie.
Ik ga uitsluitend af op de scores op vragenlijsten
Ik ga in mijn beoordeling van de situatie uitsluitend af op de scores van mijn patiënt op de ingevulde vragenlijst. Ik houdt er geen rekening mee dat de hoogte van scores van veel factoren afhankelijk is.
Ik houdt verzamelde beoordelingsinformatie achter
Ik laat mijn patiënt wel steeds vragen beantwoorden of vragenlijsten invullen, maar ik geef mijn patiënt hier geen terugkoppeling over. Ik gebruik de informatie alleen voor bureaucratische of therapeutische doeleinden, niet om het herstel van mijn patiënt te ondersteunen.
Ik deel mijn eigen interpretaties mee als een feit
Ik deel resultaten van vragengesprekken of vragenlijsten wel met mijn patiënt, maar beschouw deze als evident. Ik houdt er geen rekening mee dat dezelfde antwoorden en dezelfde scores op verschillende manieren geïnterpreteerd en gewaardeerd kunnen worden.
Ik ligt de beoordelingsinformatie alleen mondeling toe
Ik ligt de beoordelingsinformatie wel mondeling toe, maar geef mijn patiënt er verder geen schriftelijke toegang toe. De helft van wat ik mondeling toelichten gaat echter verloren. De patiënt kent de meetmethode vaak niet en meestal kan ik het scherm een stuk beter zien dan mijn patiënt. Of ik praat te snel. Of de patiënt denkt niet zo snel vandaag.
Ik ligt Routine Outcome Monitoring alleen toe als "iets wat wij moeten doen"
Ik ligt Routine Outcome Monitoring alleen toe als "iets wat wij moeten doen", zodat de patiënt er het nu niet van in kan zien.
Ik laat behandeldoelen en gedragstandaarden expliciet
Net zoals leerlingen en werknemers er baat bij hebben om te weten wat er van hen verwacht wordt en op basis waarvan ze beoordeeld worden, zo hebben patiënten er ook baat bij om te weten wat de behandelaar beoogd met de behandeling. En dan gaat het niet om 'het verminderen van klachten', maar om concreet te verwerven inzichten, houdingen of gedragingen. Of juist om af te leren gedrag / houdingen ten opzichte van jezelf of anderen.

Ontwikkeling

 
De ontwikkeling van beoordeling voor herstel is vooral een kwestie van anders gebruik maken van dingen die behandelaren nu vaak al doen, zoals Routine Outcome Monitoring. Het vraagt vooral om bewustwording van de mogelijkheden voor het benutten van beoordelingsinformatie voor herstel.
 

Comments are closed.