Ontprikkelen
Hier lig ik dan, te genieten. Een ander zou zich kunnen afvragen waar ik druk mee ben. Krioelend voel ik de schapenvachten op mijn bank. Oh wat lekker voelt dat. En de geur. Hmmmmmm. Mijn neus snuift natuurlijke wierookluchten. Wat een genot. Terwijl mijn oog vervult wordt met aangename warme en vriendelijke belichting, in een ruimte vol met zelfgemaakte kunstwerken. Die samen precies binnen de harmonie van de kamer passen, in kleuren, in compositie. Genieten, genieten en nog eens genieten.
Ik was heel de dag wat overprikkeld. Ik voelde mij onrustig en ietwat ontdaan. In het verleden kon ik nog wel met verdovende middelen kiezen voor andere afleiding en afsluiting voor mezelf. Nu gaat mijn voorkeur uit naar het laten zakken van de prikkels. Als zand in een glas geschud water.
Muziek
Mijn muziekvoorkeur is er ook op aangepast in de loop der jaren. Elektronische muziek ontprikkelt zelden goed. En de prikkels die het wel geeft voelen vaak hoekig en weinig rond. Ik hou daarom meer van akoestisch gemaakte muziek. Het liefst iets wat een gevoel van trance kan geven. Zoals mantramuziek, dat bestaat vaak uit een korte herhalende affirmatie met een gunstige betekenis en word in een bepaalde frequentie van geluid herhalend afgespeeld waardoor het een magisch effect heeft. Of gewoon vreemde chantmuziek uit onbekende inheemse culturen bijvoorbeeld (chanten is het ritmisch citeren van bepaalde klanken of spreuken) . Eigenlijk is het zelfs breder getrokken dan muziek. Mijn wil is niet de beslisser wat ik als voeding wil. Maar wat fijn voedt is wat ik wil.
Mijn troetelkamer
Een ander kan de kleuren en details in mijn woonkamer druk vinden. De muziek onrustig of vaag. Aan geur denken mensen vaak niet eens, bij de inrichting. Maar ik, ik lig hier te genieten. Elk detail is zintuiglijk genot. Precies daarom geniet ik zo van mijn huis. Hier kan ik mijn eigen troetelkamer maken.
Lijf
Voor in het lichaam zakken heb ik ook zaken. Van een balanceboard tot een zwaartedeken of een hangmat die ik makkelijk uit kan hangen door de woonkamer om in te wiegen. En ik heb instrumenten om verschillende aangename geluidstrillingen te voelen. Of om ritmisch en repetitief mee te spelen. Ik heb verschillende materialen om mee te kleuren en werken, want ieder ding heeft zo zijn eigen kwaliteit en sensaties. Passend bij een andere bui en wat dan het meest voedende werkt om tot fysieke ontspanning te komen.
Natuurlijk kan je ook via meditatie of dingen als qi gong (chinese medicinale ontspanningsbewegingen) fysiek tot ontspanning komen. Op zich heb je niks nodig. Maar de aangename dingen voor de lijfelijke sensaties blijven toch heel goed werken om te zakken in een wereld die ik eigenlijk maar druk vind met heel veel lelijke prikkels. Die lelijke prikkels vragen soms veel van mijn energie. Of ze zijn als fastfood. Alles waar je je mee omringt en wat je tot je neemt voedt je. Niet alles is gezonde voeding, of iets waar je behoefte aan hebt in je lichaam. Niet alles voelt na het eten ook nog lekker.
En jij?
Hierbij de kleine prikkel om te kijken wat jij aangenamer kan maken in je huis, terwijl je daar aanwezig bent. Of misschien om je af te vragen; waar voedt jij je op een dag mee? Of anders, hoe voedt de muziek die je leuk om te luisteren vind jou, of waar zou je je eigenlijk mee willen voeden?
Begrijp ik het goed? Heb je een speciale kamer voor het ontprikkelen gemaakt?
Muziek heeft bij mij ook invloed, meer richting jazz uit de jaren 20-40.
Het is mijn hele woning! Hihi. Alleen de keuken is gewoon functioneel.
Wat een prachtige blog! Een lichte gloed van ontroering stroomt door mijn lijf bij het lezen.
Bedankt Douwe!
Bij een late diagnose (bij mij officieel pas na mijn vijftigste) en je zoektocht naar hoe autisme in elkaar zit, ging ik terugdenken aan mijn jeugd. En dat blijft voorlopig wel even doorgaan. Deze blog triggerde bij mij het volgende. Ik vond schommelen altijd heel fijn. En vooral op de tuinbank van mijn tante. Soms lag ik daar alleen, languit op mijn rug, op de schommelbank heen en weer wiegend, in de natuur (haar tuin grensde aan het weidse polderland van Zeeuwsch Vlanderen), omhoog kijkend naar de lucht als een ‘stargazer’ (die laatste is een ode aan een beetje bijzondere… Lees verder »