Thuisgevoel

Lief dagboek,

Vandaag even in de pen geklommen. Was wel even weer nodig na lange tijd. Ik miste je erg. Wel is het moeilijk om in begrijpelijke taal iets te zeggen over mijn thuisgevoel. Heb ik een gebrek aan thuisgevoel? Ik weet niet hoe ik me daar iets bij kan voorstellen. Kunt u daar richtlijnen voor geven, dagboek?

De juiste plek

Ik merk dat wanneer ik gestrest ben, ik zoek naar de juiste plek in de woning. Ook al voelt dat niet prettig, omdat ik dan even geen aandacht kan geven aan de rest van het gezin. We hebben in onze thuissituatie gesprekken gevoerd om zo’n plekje te vinden, waar ik me in alle rust kan terugtrekken. Dat heeft wel tijd gekost.

Alleen zijn

Hoe creëer je een plek in je woonomgeving? Hoe doe je dat bij anderen? Ik heb in de woonkamer een eigen stoel (zie foto). Daarnaast is er als het te druk wordt in de woonkamer een eigen plek voor mij zowel in de slaapkamer als in de studeerkamer. Ik kan vele kanten op. Er zijn situaties waarbij ik word geroepen. Ik krijg dan de vraag wanneer ik een keer beneden kom; of ik me niet aldoor op de bovenverdieping wil terugtrekken. Maar soms kan het niet anders. Er zijn dagen dat ik na de maaltijd direct naar boven wil. Soms blijf ik tot laat in de woonkamer voor de ontspanning. Of mijn werkplek verplaatst naar de keukentafel en daar trek ik dan mijn eigen plan. Zoals een boek lezen of het schrijven van een blog.

Naar buiten

Naast het thuisgevoel probeer ik vaak even een ontspannende wandeling of fietstocht te maken. Want dan kom ik in een prettig gevoel terecht, als dat in huis even niet lukt.

Gelezen op internet

Ik las op internet over een zoektocht naar dat ongrijpbare thuisgevoel: “Een mens kan op veel mooie plekken geboren worden, maar mijn overgrootvader koos de allermooiste. Een glooiende es in het oosten van het land, een gebied waar bossen en beken de akkers omzomen. Hoge eiken rond zijn pachtboerderij, een kronkelende zandweg naar het dorp en lager in het dal een watermolen. Verscholen achter rododendrons lag het slot van meneer de baron.”

Hoezo het ongrijpbare? Dagboek, volgens mij bepaal je zelf waar je je thuis voelt en wordt dat niet door anderen bepaald. In het bovenstaande citaat voelt de grootvader zich prettig bij de plek waar hij geboren is en wordt dit voorgesteld als zijn eigen keuze. Mijn eigen zoektocht naar een plek waar ik me thuis voelde duurde lang. Want het werd steeds niet voor me bepaald door mijn naasten. Het werd steeds aan mij zelf gevraagd: “Wat denk je zelf hierover?”.

Thuis bij een persoon

Als je welkom bij iemand bent, creëert dat ook een thuisgevoel? Op een dag zal je iemand ontmoeten bij wie je je thuis voelt. Waardoor voelen wij ons thuis bij iemand, dat wil zeggen: bij die persoon zelf en niet bij de plek waar hij/zij woont? Dus als je dit zo leest, dagboek, merk je dan ook dat mijn vrouw iemand is waar ik me thuis bij voel? Voor mij zelf is het wel duidelijk, maar toch stel ik deze vraag graag aan u, dagboek.

Niet altijd terugtrekken

Het heeft voor mij lang geduurd om tot de ontdekking te komen dat ook de studeerkamer en andere ruimtes in het huis een thuisgevoel geven. Hier trek ik me terug als ik daar behoefte aan heb. Wanneer je met meerdere mensen woont, is het wel verstandig als je dit met hen overlegt. In mijn geval is dat mijn vrouw. Zij vroeg me op een bepaald moment of ik me altijd maar bleef terugtrekken. Op den duur hebben we goede afspraken gemaakt en we ondervinden samen dat het beter is om erover te praten. Dan vinden we samen een juiste oplossing wanneer ik het even niet meer zie zitten en ik me terug wil trekken.

Dag lief dagboek, dit was het voor vandaag. De volgende keer wil ik het met u hebben over een andere plek waar ik me thuis voel en dat is aan de andere kant van de grote oceaan (Suriname). Waarom, dat is een verassing voor u…