Take a step back

Ik ben nogal perfectionistisch en doelgericht. Vaak ben ik al bezig met de volgende stap als met de vorige het eind net in zicht lijkt te komen. Mijn hoofd maakt altijd overuren en daardoor vergeet ik geregeld stil te staan bij mijzelf, mijn wensen, doelen en behoeften en hoe ver ik nu eigenlijk al gekomen ben. Zodra ik iets behaald heb kijk ik direct weer naar het volgende doel. In mijn therapieën kwam naar voren dat ik voor mijzelf nooit goed genoeg ben en dat ik vind dat het altijd beter kan. Dit heeft mij ver gebracht, maar ik ben er intussen achter dat dit een overlevingsstrategie is die nu niet meer helpend is, maar juist meer tegenwerkt.

Met mijn huis opruimen kwam ik een notitieboekje tegen van toen ik 16 á 17 jaar oud was. Hier stonden mijn doelen op wat ik wilde bereiken voor mijn dertigste.

Dingen die ik wil bereiken voor mijn dertigste:

• Eigen paard
• Paarden bij huis
• Werken met paarden
• Eigen hond
• Auto
• Met mijn eigen hond en paard op vakantie 
• Rijden op een ranch in Canada

Nu denk ik geregeld, zeker op mijn mindere dagen, dat mijn jongere ik teleurgesteld zou zijn omdat een hele hoop dingen niet zo vanzelfsprekend gaan zoals ik dat graag zou willen en daar draagt de druk van de maatschappij en mijn omgeving niet aan bij. Ondanks dat ik intussen weer aan het opbouwen ben heb ik de afgelopen jaren fiks wat stappen terug moeten doen. Zo werk ik momenteel als vrijwilliger in plaats van betaald werk – wat ik altijd gedaan heb – om mijn fysieke en mentale gezondheid te herstellen. Ik heb hulp gehad bij het revalideren en mijn leven opnieuw inrichten, rekening houdend met mijn fysieke en mentale beperkingen. Hierdoor ben ik geregeld teleurgesteld in mezelf. Ik heb dan het gevoel dat ik gefaald heb omdat ik niet op mijn max presteer. Ik pas mijzelf en mijn doelen aan naar wat ik denk dat er van mij verwacht wordt. Ik kijk dan om mij heen en vergelijk mijzelf met andere mensen en wat ik vind dat ik zou moeten kunnen of zou moeten doen. Daarbij verlies ik mijn eigen gevoelens en behoeften uit het oog.

Toen vond ik gisteren dus dit lijstje en zag hoe simpel en klein sommige dingen kunnen zijn en hoeveel ik van dit lijstje al heb kunnen afvinken. Dat gaf mij een rijk en gelukkig – maar ook verdrietig – gevoel. Dat ik dus blijkbaar gaandeweg veel hogere eisen ben gaan stellen aan mezelf gebaseerd op wat ik denk dat acceptabel is, wat ik denk dat er van mij verwacht wordt, wat hoort volgens de norm. Hierbij ben ik toch echt mijn eigen gevoelens en behoeften uit het oog verloren. Ik ben al een tijdje bezig met mijzelf herontdekken, wie ik ben als persoon en wat ik graag verder zou willen in de toekomst en daarbij vergeet ik soms om even stil te staan bij mijzelf en te kijken hoe ver ik eigenlijk al gekomen ben. Kijkend naar dit lijstje zou mijn jongere ik juist helemaal niet teleurgesteld zijn, maar trots en blij wetende dat de doelen die ik toen gesteld had behaald zijn! Ik ben soms zo bezig met wat niet lukt en wat niet meer kan, dat dit even een besefmoment voor mezelf was: je bent goed zoals je bent, je doet je best. Wees blij met alle vooruitgang die je maakt, hoe klein deze ook is. Geniet van de kleine dingen en focus je op wat je wel kan en wel hebt, dat is waar de echte rijkdom ligt.

Ik lees graag quotes op de website van Live life happy. Ze inspireren mij vaak, geven mij een positief gevoel en zetten mij aan het denken. Laatst kwam ik onderstaande quote tegen en vond het toepasselijk op het lijstje van vroeger dat ik gevonden heb.

“Sometimes the best thing you can do is take a step back and give yourself the chance to breathe, evaluate what is important and just enjoy life. Realize what is important for you, what you can live with, but more importantly what you can’t live without. Sometimes you have to take a step back to realize how fortunate you are. Taking a step back can be a positive thing.”

Hoe is dit bij jou? Kijk jij wel eens terug en evalueer jij wel eens hoe ver je eigenlijk al gekomen bent? Hoe zou jouw jongere ik denken over het leven wat je nu voor jezelf gecreëerd hebt?