Mijn verhalen
Lange tijd ben ik een praatpaalwandelaar geweest. Ik liep graag en ik sprak graag. Lange tijd was mijn definitie van een goed gesprek dat ik aan de ander verhalen vertelde. Over hoeveel stoelen er in het Kielzog theater in Hoogezand waren; over wat ik op school had geleerd; over wat ik in de taxi had meegemaakt; over wat ik verzonnen had. Zolang de ander rustig luisterde en vooral niet te veel zei, vond ik het een gezellig gesprek. Aan mij is een middelmatige cabaretier verloren gegaan.
Studie Nederlands
Lange tijd heb ik Nederlands gestudeerd. Ik ben daar destijds mee begonnen, omdat ik het zo ontzettend fijn vond om boeken te lezen. Door mijn studie heb ik kennis kunnen maken met de Nederlandse literatuur. Vele dialogen passeerden mijn ogen. Daar heb ik een boel van kunnen leren. Eén van de kwesties die mij in al die gesprekken opviel, was dat vaak meerdere karakters een substantiële bijdrage hadden in het gesprek.
Het verhaal van de ander
Een inventarisatie in mijn eigen omgeving leerde mij dat anderen het ook fijn vonden om hun verhalen aan mij te kunnen vertellen. Het verhaal van de ander was, tot dan toe, een onontgonnen terrein. Dat heb ik opgelost. Ik ben mij ervan bewust dat de ander ook verhalen wil vertellen. Ik zet mijn cognitie in om werkelijk geïnteresseerd te zijn in de ander. Het sociale is voor mij cognitie.
Psycholoog
Soms is mijn cognitieve brein moe en kan het de praatpaalwandelaar niet meer onderdrukken. Dan ga ik naar mijn psycholoog. Die houdt niet zo van praten, maar is oprecht geïnteresseerd in mijn verhalen.
Duidelijk verhaal, Douwe. Mooi die ontwikkeling die je hebt doorgemaakt en de praktische invulling die je je eigen hebt gemaakt.
Dank voor je reactie Marcel! En ik ben mij nog steeds aan het ontwikkelen.
Ik vond het ook fijn donderdag mijn verhalen aan jou te vertellen, Douwe, en je aandacht te merken. Ik herken wat je beschrijft. Mooi verwoord.
Ik vond het ook erg gezellig donderdag. Een fijne zondag nog!
Volgens mij zou je best nog cabaretier kunnen worden, en niet eens een middelmatige! Deze blog is alvast een fijn geslepen pareltje en ik heb je ook al eens verdienstelijk op zien treden als huisdichter bij een symposium.
Dank Jorrit!
Mooie bijdrage, Douwe, en mooie taal.
Goed te begrijpen voor de lezer, je hebt dus vast ook wel aan de lezer gedacht bij het schrijven!
Zoals je soms toch ook echt wel rekening houdt met je gesprekspartner bij het praten, dan ‘staat die niet voor paal’.
Hartelijk dank voor je reactie Antje!
Hey, ik vind het heel knap hoe je deze ontwikkelingen hebt doorlopen en nu deelt! Zelf vind ik het soms erg lastig om goed te luisteren of echt geïnteresseerd te zijn, of daar de ruimte voor te ervaren. Maar ik vind het een hele mooie eigenschap als je dat goed kan!
Dank Eileen!
Mooi blog Douwe, goed kunnen luisteren is misschien wel nog belangrijker dan goed kunnen praten 😀👍