Trage slak
Als ik aan iets nieuws begin, dan heb ik altijd even moeite om een begin te vinden. Ik weet niet of het een soort angst is om iets niet goed genoeg te kunnen. Zeg maar faalangst of een vorm van perfectionisme. Zo ook deze eerste blog van mij, waarvan ik al een compleet exemplaar zo goed als klaar had liggen. Maar toch er weer een paar nachtjes over heb geslapen en bijna helemaal opnieuw ben begonnen. Ben ik het wel waard om hier te mogen bloggen. Ja, master in wiskunde, daar heb ik wel het vertrouwen en kun je me midden in de nacht wakker maken om daarover iets uit te leggen. Maar taal …?
Dus dan maar mijn beproefde recept gebruiken. Gewoon beginnen te typen en dan ontstaat er vanzelf wel een iets zinnigs.
In mijn voortgezetonderwijstijd was dat nog zelf schrijven met zo’n vlekkerige vulpen en plaatjes uitknippen en erbij plakken met een plakstift. Of eigenlijk in de omgekeerde volgorde want dan kon je om de plaatjes heen schrijven.
Mijn eerste werkstuk kostte me zoveel moeite om op gang te komen dat ik eerst hele encyclopedieën heb doorgeworsteld voordat ik begon. Maar daarna merkte ik, dat de meeste woorden gewoon volgden als ik eenmaal lekker bezig was. Meer en meer op gevoel, dan logisch bedacht.
Beschouwende leerstijl
In het onderwijs hebben we regelmatig uitleg over zaken als leerstijlen. De leerstijlen die ik vaak tegenkom, zijn die van Kolb. Daar worden vier hoofdtypen onderscheiden (ha ha, ‘hoofd’typen).
Naast de bekende Denkers en Doeners heb je ook de Beslissers en Beschouwers. Deze vier leerstijlen staan in een kwadrant waarbij die met dezelfde beginletter tegenover elkaar staan. De tegenoverliggende leerstijl is vaak ook degene waar je valkuilen naar voren komen.
Ik weet niet of mijn leerstijl ook bij jullie vaak voorkomt, maar ik ben duidelijk een Beschouwer.
Ik observeer de wereld om me heen en, indien gevraagd, kom ik naar buiten met mijn overweging.
Vroeger deelde ik nauwelijks mijn gedachten, maar ik voel steeds meer de noodzaak om mijn mond toch open te doen als ik voel dat het nodig is.
De tegenoverliggende leerstijl is Beslisser en daar heb ik dus moeite mee. Alhoewel, als mijn gevoel bij iets ‘een goed gevoel’ is, dan kost beslissen geen moeite. Een makkelijk voorbeeld is, toen ik mijn vrouw ontmoette. Daar zei iedereen om ons heen dat onze relatie voor eeuwig zou zijn.
Een ander voorbeeld is een boek van Vera Helleman. ‘Moeiteloos jezelf zijn’ vind ik een mooie titel, maar bij het lezen van het inkijkexemplaar, kwam er nog niet het goede gevoel dat ik zelf eens een boek moest gaan bestellen. Maar toen ik een inkijkexemplaar van haar andere boek “De kracht van autisme” had doorgelezen, wist ik gelijk: dit wordt het eerste boek dat ik echt zelf uitkies om te gaan lezen.
Gevoel van anders zijn
Op jonge leeftijd had ik al snel door dat ik anders was dan mijn leeftijdsgenoten. Ik denk dat je het als een ‘dromer’ zou kunnen benoemen, zoals ik op anderen overkwam. Maar ik merkte het ook al aan de andere interesses. Waarom zou je voor een bepaalde voetbalclub moeten zijn. Voor Ajax of Feijenoord of ….? Geen idee. Ja mijn moeder kwam uit Eindhoven, dus dan zei ik maar PSV, maar daarmee bleef ik wel een outcast. Tegenwoordig denk ik dan: Autcast.
Mijn grootste troef was altijd mijn gevoel voor humor, of misschien is het meer het herkennen van een bepaalde vorm van humor die je kunt gebruiken om je vijanden te ontwapenen.
Een voorbeeld van de Belgische humorist Urbanus, die ik tijdens het schrijven van deze blog wel toepasselijk vind. “Spring is in the air!” Met als antwoord “Why should I” met een onhandig ogend hupje in de lucht. Ik schrijf deze blog namelijk met een verfrissend voorjaarszonnetje.
Nog een ander voorbeeld. Een collega die taallessen geeft, was aan het vissen naar een complimentje. De aanleiding weet ik niet precies meer, maar het ging over schoonheid. Dus ik noemde haar ‘Miss Communicatie’. Met natuurlijk de verwijzing naar de miscommunicatie die we soms hebben. Ik geloof dat ze dat iets met alfa’s en beta’s noemen.
Cirkeltje rond
En zo komen we bij het einde van mijn eerste blog. Waar ik in het proces van het maken van deze blog er wel achter gekomen ben dat mijn eerste exemplaar best aardig gelukt is. Bedankt voor de ondersteunende woorden van degene die hebben meegekeken. En dat ik gebruik heb mogen maken van jullie expertise. De beeldspraak van cirkeltje rond maken, helpt mij heel veel. Ik hoop dat mijn ouders nog samen kunnen genieten van deze primeur.
Ik geloof dat er nog iets niet helemaal goed gegaan is. Ik sta al wel bij het rijtje bloggers, maar het is nog niet aan mij gekoppeld of zo.
De laatste zin in mijn blog is helaas niet uitgekomen. Mijn vader is gisterochtend helaas overleden. Best nog wel plotseling ook al voelde we het wel aankomen, maar gelukkig wel vredig.
Wat vreselijk voor jullie😭
Sterkte Hans
PS: Prachtig blog!
Dankjewel John.
We zijn bezig om hem een mooi afscheid te gaan geven.
Mijn broer heeft al 456 mooie reacties op facebook. Veel gaan over ‘Dag sinterklaasje’.
Ik weet nu al wat het onderwerp van mij vierde blog wordt. Vieren van zijn mooie leven.
Groet,
Hans
Ohnee wat een naar nieuws, gecondoleerd en veel sterkte met dit verlies
Dankjewel Esther.
Ik heb een lieve familie met ieder zijn of haar sterke kanten. En dan ook nog een uitvaartbegeleidster die heel vertrouwd aanvoelt (collega geweest op mijn werk).
Het wordt een mooie uitvaart.
Groet,
Hans
Beste Hans,
Ik las de laatste zin van je blog en vervolgens je reactie, wat rot om te horen en wens jullie veel sterkte.
Ik kijk uit naar een volgende bijdrage!
Groet, Bastiaan
Dankjewel Bastiaan.
Ik heb gelukkig een hele warme familie om me heen. We steunen elkaar als vanzelfsprekend. Onder andere, dankzij mijn vader.
Deze blog is voorzichtig warmdraaien en een beetje kennismaken. De volgende is denk ik beter. Komt als het goed is, begin juli. De rest pas na de zomerstop. Mochten er nog meer mensen naar uitkijken. 🤭
Groet,
Hans
Wat erg, Hans! Zo jammer dat hij dit dan net niet meer mee heeft mogen maken.
Ik volg deze site nu al een tijdje en na het lezen van al je reacties leek het me al onvermijdelijk dat er ook blogs van jouw hand zouden komen.
Zeker weten dat je vader trots zou zijn op jouw indrukwekkende en openhartige verhaal.
Dankjewel Bob voor de ondersteunende woorden. Inderdaad zeer jammer, maar ik voelde al aan, dat het einde er aan zat te komen. Helaas sneller dan gedacht.
Mooi dat mijn reacties ook worden gelezen. Ik hoop dat het een positieve bijdrage geeft aan de zoektocht van meerdere mensen met een Anders-brein. En dat is wat ik als mooie herinnering met me meedraag: De liefde die mijn vader voor iedereen had, deelde hij graag. Hij had het fantastisch gevonden. Maar meer daarover in mijn vierde blog. Waarvoor ik even wat ruimte pak.
Groet,
Hans
Deze blog is een pareltje Hans. Had zo uit een Zeeuwse mossel kunnen komen!
Dankjewel Sjaak.
Misschien meer van toepassing dan gedacht. Niet fraai aan de buitenkant, bijzonder aan de binnenkant.
Je beschouwende beschrijving is verhelderend en geeft een inkijkje in jouw beleving. Dat helpt mij weer het beter te begrijpen vanuit verschillende invalshoeken. Dank je wel Hans.
Dankjewel Inge.
Mooi dat je dat beschouwen ook herkend. Het leertype of menstype “beschouwer” staat in een andere blog van mij. Ik weet niet of je de eerste 4 blogs in omgekeerde volgorde hebt gelezen, maar dat lijkt er wel op.
En ik kom vast nog wel eens een keer buurten want ik ben benieuwd wat je dan precies verhelderend vind en het beter laat begrijpen.
Groet, Hans