Hersenen versus lichaam
Bij autisme wordt er vaak gedacht aan de hersenen. Aan de manier van verwerken van de prikkels tot aan het anders ervaren van sociaal contact. Maar wat er vaak vergeten wordt, is dat die hersenen ook invloed hebben op het lichaam.
Heet!
Tijdens overprikkeling die duidelijk op weg is naar een meltdown krijg ik het warm. Niet een beetje warm maar echt heel erg warm. Ik vraag me altijd af of dit is wat vrouwen in de overgang voelen. Als ik dan op een plaats ben waar ik niet heel snel wat kleding kan lozen dan komt de meltdown zeker daar. Het kan ook zo zijn dat ik tegelijkertijd een enorme jeuk krijg alsof ik een allergische reactie ergens op krijg. Dit is alleen niet zo. Wanneer ik me weer rustig voel zakt de jeuk ook weg.
Vermoeidheid
Zo’n meltdown leidt tot vermoeidheid en daar heb ik in mijn dagelijks leven het meeste last van. Niet een beetje moe zoals iedereen dat wel eens heeft, maar zo moe dat ik nauwelijks op kan staan. Het is een combinatie van geestelijke vermoeidheid en lichamelijke vermoeidheid. Ik beweeg langzaam als ik beweeg en alles in mijn lichaam doe zeer. Mijn ledematen voelen zwaar en soms zak ik letterlijk door mijn benen. Meestal is dit na een meltdown. Deze enorme vermoeidheid kan wel een week aanhouden.
Vermoeidheid maakt dat ik mijn werk niet meer uit kon voeren en dat het opvoeden van mijn zoon sommige dagen een uitdaging is. Er zal tenslotte toch echt eten op de tafel moeten staan, en iedereen heeft schone kleding nodig aan zijn lijf. Ik kan niet goed tegen een rommelig huis dus probeer ik ook mijn huishouden te doen op deze dagen. Tussen deze taken door val ik vaak in slaap. Mijn lichaam heeft dat duidelijk nodig om te herstellen.
Pijn?
Hoe zit het bij jullie met het aanvoelen van pijn? Ik voel bijvoorbeeld sommige stukken van mijn tenen niet en als ik daar met het knippen van mijn nagels in knip dan zal ik het bloed eerder opmerken dan dat ik pijn voel. Ik heb sowieso een vrij hoge pijngrens. Iets voelt lang irritant voordat er echt een pijnsignaal afgegeven wordt.
Bij mijn zoon werkt het aanvoelen van pijn weer twee kanten op. Dingen die de meeste mensen geen pijn doen, veroorzaken enorme pijnaanvallen, maar toen hij met springen op een trampoline allebei zijn enkels volledig verzwikte, liep hij gewoon door. Toen het wel erg dik werd ging ik toch maar even met hem naar de dokter. Zij was verbluft dat hij überhaupt nog kon lopen.
Honger en dorst
Hoe zit het bij jullie met honger en dorst? Ik voel beiden vaak pas als het heel erg is. Dan lijkt het alsof het er ineens is. In werkelijkheid bouwt zich dit op, maar dat voel ik dus regelmatig niet. En ken je de oude snickers reclames nog? Nou dat ben ik dus. De lage bloedsuiker zorgt ervoor dat ik dan een humeur heb om op te schieten. Snel wat eten dus!
En jij?
De mensen met autisme in mijn omgeving en ik ervaren allemaal lichamelijke klachten of (on)gevoeligheden, maar bij iedereen uit het zich weer anders. Hoe zit dat bij jou?
Hallo Lotte, Interessant onderwerp. Ook gelijk maar de blog van Frederik gelezen over leven zonder lichaam (die blog kende ik nog niet. Oudere blogs komen later nog wel een keertje). Ik heb hier al meer over gelezen (ook op andere websites) dat we wat teveel leven in ons hoofd en het contact met ons lichaam af en toe kwijt zijn. Of zoals ik het soms ook ervaar als naast elkaar levend. De meerdere ik-jes waar ik altijd naar doorschiet bij het ontbreken van de ik-referentie van Vera Helleman. Mijn lichaam doet dingen soms zo automatisch, dat ik bijvoorbeeld in mijn… Lees verder »
Beste Hans, Dankjewel voor je uitgebreide reactie. Fijn om te horen dat je je op sommige punten kan herkennen in mijn blog. Ik herken ook uit jouw reactie weer dingen die ik niet eens beschreven had. Ik ben ook een ster in dingen op de automatische piloot doen. Ik heb regelmatig gehad als puber dat ik het ene moment thuis was en het andere moment aankwam op school. Dan was ik naar school gefietst, maar dit had ik niet bewust gedaan. Hele aparte gewaarwording! Die opvoeding komt helemaal goed. Ondanks dat het zijn uitdagingen heeft geniet ik met volle teugen… Lees verder »
Fijn Lotte dat het goed komt met opvoeden. Ik hoop dat een hoop op de automatische piloot gaat, waar dat kan en inderdaad genieten met volle teugen van de unieke momenten die je samen beleeft. Autisme als beleving van automatismen en denken/observeren naast elkaar. Ik teken er voor. En ze zeggen dat je achteraf pas beseft hoe snel dat opgroeien van je kinderen eigenlijk gaat. Maar ook ik moet het beamen. Soms zou je terug willen naar die onbevangen, vrije manier van leven van een jong kind. Maar verderop heeft ook zijn charmes. Puberteit is even doorbijten, want dan moeten… Lees verder »