In mijn brein – Deel 2

Het is slecht gesteld met de wachttijden in de autisme zorg. Dat heeft voor- en nadelen voor mij. Op 15 februari 2020 kreeg ik mijn diagnose ASS en een jaar later de diagnose ADHD. Deze combinatie van diagnoses staan bekend als comorbiditeit, dat wil zeggen dat ze elkaar wederzijds beïnvloeden. Aangezien de wachtlijsten dramatisch zijn (na een jaar heb ik nog steeds geen therapie), was ik door de jaren heen al in de academische boeken gedoken over het onderwerp, maar ook in de min of meer autobiografische boeken, geschreven door vrouwen met ASS en/of ADHD. Boeken van de academische zijde bezien autisme vanuit een neurotypisch perspectief. Met name de laatste letter in ASS, namelijk ‘stoornis’, stoorde mij enorm. Waarom is autisme een stoornis? Hierbij gaat men uit van het ‘niet-compatible’ zijn met een maatschappij bevolkt door neurotypische mensen. 

Men zegt wel eens dat de hersenen van mensen met autisme ‘anders bedraad’ zijn. In het onderwijs, de opvoeding, de maatschappij en het sociale leven worden bepaalde gedrags- en denkpatronen aangeleerd, door Carl Gustaf Jung ‘conditionering’ genoemd. Als ik het heb over onderwijs waarin ons wordt geleerd om ‘de grote lijnen’ van de leerstof te destilleren uit de totale lesstof. Voor neurotypische mensen een opgave, maar voor mijzelf een crime. Ik vind details erg belangrijk en, zoals vaak wordt gezegd, ‘the devil is in the details’. Over het algemeen heb ik meer verwerkingstijd nodig dan mensen zonder autisme, door mij ‘neurotypici’ genoemd. Maar juist de details zijn belangrijk en met een paar dagen ‘incubatietijd’ haal ik meer en zeer relevante informatie naar boven dan via de globale methode van leren. Door de kwantitatieve methode (grote lijnen) wordt er in de hersenen van neurotypische mensen een ‘vaste bedrading’ gelegd, wat het voor hen gemakkelijk maakt toegang te krijgen tot die informatie. Bij mensen met autisme niet. We leggen in onze hersenen op het moment zelf meerdere verbindingen tussen stukken informatie, zowel van de lesstof als uit andere bronnen, wat het mogelijk maakt ‘out of the box’ te denken.

Ja, dat is de titel van de blogsite van Autisme Digitaal, want ook ik ben veelzijdig. Gooi alsjeblieft de aanname ‘mensen met autisme hebben een beperkte interesse’ overboord, iets wat wellicht geldt voor ‘klassiek- of Kanner-autisme’, waarin sprake kan zijn van een lager IQ. Ik heb persoonlijk een zeer brede interesse: psychologie, antropologie, sociologie, occultisme, paganisme, Jodendom, hindoeïsme, satanisme, boeddhisme, hersen-onderzoek, Kwantum-fysica, LHBT-vraagstukken en veel meer. Waarom? Ik tracht een brede blik op de mentale wereld van de mens te krijgen en ben daarom zeer breed geïnteresseerd in het menselijk brein. Ik heb, en met mij zeer vele personen met autisme, geen koker-visie (een beperkte visie, gebaseerd op een eenzijdige interesse). Ik heb een flink aantal mensen in mijn netwerk die een bovengemiddeld tot hoog IQ hebben en, net als ik, nogal eigenwijs zijn als het gaat op onze visie op autisme.

In de zorg rondom autisme heersen helaas, in een flink aantal gevallen, nog oude en verjaarde meningen rondom autisme als: beperkingen, sociaal incapabel, rigide en meer van dat soort stigma’s. Omdat ik ook werk doe voor het Autisme Netwerk heb ik de taak om autisme-vriendelijke organisaties in beeld te brengen en of hun aanbod aan mensen met autisme daadwerkelijk effectief en opbouwend is. Zonder in details te treden komen wij daarin partijen tegen die beslist niet aan te raden zijn, omdat zij stigma’s in stand houden en mensen met autisme daardoor als onmondig en sociaal onbekwaam bestempelen. In mijn contacten in groepen hoor ik deze verhalen ook. In tracht in mijn gemeenschap enige ondersteuning te geven, samen met anderen in zogenaamde zelfhulpgroepen. Daarbij kom ik derhalve ook dingen tegen die als belemmerend worden ervaren. In plaats van stimulerend worden ASS-personen beperkt in hun verlangen naar relatie, worden hen beperkingen opgelegd, dit alles vanuit een verjaard stigma. Ik tracht van mijn kant hen te bemoedigen en het beste naar boven te halen, namelijk de kracht van autisme. Hier wil ik graag in het volgende deel meer aandacht aan besteden.