Burnout door overprikkeling

Autisme openbaarde zich al als kind; ik bleef lang zonder de diagnose ASS en ADHD. Al in mijn jeugd openbaarde zich dat als in mijzelf gekeerd zijn en mij terugtrekken uit een prikkelende omgeving. Pas toen ik de diagnose kreeg, werd het duidelijk dat dit niets te maken had met borderline; een diagnose die ook ik opgespeld kreeg vanwege stemmingswisselingen en geagiteerd raken op het moment dat alles mij teveel werd.

Na mijn intelligentietest, waar een IQ van 143 uitkwam werd ik naar de MAVO gestuurd, omdat ik te speels was. Steeds raakte ik enorm verward, wat ik nu herken als ‘overprikkeling’. Ik bezocht verschillende psychologen en psychotherapeuten en niemand merkte op dat ik mogelijk autisme had. Dit is niet alleen mijn verhaal, maar dat van vele mannen en vrouwen met autisme. Verkeerde diagnoses als borderline, manische depressie, PTSS (wat ik overigens ook opliep) volgden. Ook cognitieve gedragstherapie mocht niet baten, Bij mij mocht het niet baten: ik had meer last van overprikkeling.

Ik begon te werken met mijn 17e jaar en 7 maanden. Tot dan toe had ik ook nooit verkering gehad. Ook het werk in de psychiatrie leidde tot verdere vervreemding, agitatie, vermoeidheid en vervreemding. Ik heb verschillende banen gehad: psychiatrisch verpleegkundige, boekwinkelmedewerker, schoonmaker, postkamermedewerker, expeditiemedewerker, medewerker automatisering, eerste- en tweedelijns helpdeskmedewerker, productcoördinator, testcoördinator, servicemedewerker hardware. Het leidde uiteindelijk tot een ernstige burnout, scheiding, verlies van werk en totale radeloosheid.

Buiten mijn autisme, ADHD en PTSS lukte het mij niet om mij te verbinden, te flirten of verkering te krijgen. Een ander punt bij mij was ook dat ik met een intersekseconditie geboren ben, ik was zowel vrouw als man en dat mannelijke deel zorgde voor veel problemen. Het voelde mij als een ‘Fremdkörper”, een Duits woord dat “iets wat niet bij je hoort” betekent. Ik voelde mij “unheimlich” in mijn eigen lichaam. Ik was vaak zeer emotioneel en kon niet stoppen met huilen als ik verliefd werd. Ook dat leidde tot overprikkeling en depressies, waar geen oplossing voor was door middel van therapieën.

Eerst kreeg ik de diagnose genderdysforie in 2017, waarna ik mijn fysieke transitie begon van intersekse naar vrouw. Mijn wereld was ingestort en drie jaar later, tijdens deze lange tijd van wachtlijsten en een totale crisis belde ik regelmatig 113. Gelukkig is mijn huisarts in de bres gesprongen en eindelijk ontmoette ik een therapeut die het vermoeden van autisme bevestigde. Ik kreeg mijn diagnose, verkocht mijn huis en ben begeleid gaan wonen bij de JADOS.

Overprikkeling is vooral voor iemand met autisme vreselijk. De omgeving, familie, vrienden en collegae konden er niet mee omgaan. Ik voelde persoonlijk de behoefte om, zowel door mensen met genderproblematiek als mensen met autisme, te helpen. Ik heb mijn aandacht nu verlegd naar autisme, seksualiteit en LHBT activiteiten. Ik heb er enorm veel over gelezen en zag dat mensen zonder autisme vaak de plank misslaan. Dit maakt het voor mensen met autisme zeer moeilijk. Gelukkig kwam ik in een groep voor vrouwen met autisme en/of ADHD terecht. Goede vriendinnen waren er op tijd bij met ondersteuning, luisteren, troosten en dergelijke, bijna allemaal vriendinnen met autisme en/of ADHD. Zelf ben ik ook actief geworden in ondersteuning en in de tijd zonder therapie heb ik veel aandacht besteed aan zelfanalyse: waar komt mijn overprikkeling vandaan, waarom worden positieve gevoelens als verliefdheid omgezet in overprikkeling? Ik heb veel inzicht opgedaan en therapeuten luisteren met open mond als ik hen vertel hierover, maar ook mijn inzicht in relaties, eerlijkheid, wat ikzelf verlang, veel praten over wat mij beweegt en uiteindelijk gelukkig geworden met mijzelf, mede door Nichiren Boeddhisme, wat mij liet nadenken over mijn eigen geluk. Ik moet zeggen dat ik door mijn eigen analyse een stuk gelukkiger ben geworden. Ik kan hierdoor vriendinnen helpen met inzicht krijgen in hun eigen processen, wat soms leidt to tranen en dankbaarheid. Ik ben diep gegaan en ik ben hierdoor niet in een slachtofferrol gebleven. Soms is dat nodig, want ik heb hier nog niet half verteld wat ik heb meegemaakt. Ik ben sterk geworden. Ik ben verser begonnen aan een opleiding tot Sekscounselor en Relatiecoach.

Morgana