Begin andersom

Er was eens een beginnend blogger, die moeite had met de focus op wat hij wil vertellen. Het schiet alle kanten op en het gaat al snel over veel verschillende dingen. Van de hak op de tak en dan ook nog met bijzinnen tussen haakjes, waardoor het niet meer te volgen is.

Dat ben ik op dit moment, een beginnend blogger.

Ik had eerst het idee om ‘twee’ als thema te nemen, omdat het mijn tweede blog is. Dat zit er nog wel een beetje in. Een beetje van duo of duaal denken. En dat terwijl leven in non-dualiteit zo mooi lijkt.

Feedback gaf me een ander inzicht. Ik moet nu eerst dat divergeren omdenken naar convergeren. Van uitwaaieren naar focus op één onderwerp.

Na de feedback uit mijn eerste blog werd ik weer keihard geconfronteerd met iets wat ik als ultieme paradox ervaar, namelijk mijn autistische constitutie. Als ik mijn gevoelskant laat spreken, dan schiet het alle kanten op. Je kunt mijn gedachten dan divergent noemen. Het is de omgekeerde wereld van mijn logische kant waar ik mee groot geworden ben. Ik weet eigenlijk niet goed waar ik mee moet beginnen. En als ik dan een begin gevonden heb, schiet ik van daaruit alle kanten op met mijn gedachten die ik meer op gevoel laat komen. Zo krijg ik al heel snel heel veel gedachten waar ik dan echt ‘hogere wiskunde’ op moet toepassen. Ik moet alle extra’s weglaten om er een overzichtelijk verhaal uit te laten komen. Mijn gevoel is wel sneller en best wel flexibel, maar mijn logische kant is veel duidelijker.

Als ik meer op een logische manier aan het denken ben dan is het proces meer convergent. Vooral als ik er meer tijd overheen laat gaan. Dan kan ik alles op een serialistische logische plaats neerzetten. Als wiskunde leraar is dat eigenlijk mijn werkomgeving. Wanneer mijn studenten niet uit een opgave komen, dan probeer ik te starten vanuit waar ze zelf zijn gekomen. Daarna begeleid ik ze door slim door te vragen, naar het oplossen van de opgave. Bij voorkeur individueel.

Ik leer ze om alle overbodige stappen weg te laten en een opgave zo eenvoudig en overzichtelijk mogelijk op te lossen. Ik zeg daar dan soms de kreet bij dat ze het denkproces KISS-proof moeten maken. Met een kleine persoonlijke aanpassing. Keep It Simpel Smart-ass.

En afgelopen nacht moest ik het ook weer tegen mezelf zeggen, toen ik lag te malen terwijl ik eigenlijk moest slapen om de volgende dag weer fris en fruitig te kunnen lesgeven.

Stiekem had ik al mee willen doen bij het vorige thema over de kunst van het evenwicht. Door wat ik tot nu toe allemaal meegemaakt heb in mijn leven, en het vergelijk met jullie verhalen, sta ik best wel evenwichtig in het leven. Ik ben van jongs af aan al begonnen met het ontdekken van heel veel dingen. Ik ben heel nieuwsgierig naar hoe dingen in elkaar zitten. Dat heet geloof ik de cognitieve ontwikkeling.

Mijn vader liet me ook lekker veel ontdekken. En dat was niet altijd even leuk, want hij is ook een erg sociale man, dus ik moest mezelf ook zien te redden in een drukke sportkantine, terwijl hij met veel andere mensen aan het praten was. Vooral niet leuk door al die indrukken en prikkels in een slecht verlichte en volle kantine waar nog volop gerookt werd. Geen fijne gedachte om aan terug te denken. Maar heeft me wel veel opgeleverd. Mijn overprikkelgrens ligt een stuk hoger.

Op de foto bij deze blog zie je mij in een pose die in mijn jonge jeugd heel typerend was. Toen al bekeek ik de wereld vanuit een ander perspectief.

Dus ja, zo zit ik nu eenmaal in elkaar. Ik probeer altijd om zaken ook vanuit de andere kant te bekijken. De andere kant van de medaille of in spiegelbeeld.

Zo keek ik eens naar mijn handen. Als ik de binnenkant van mijn handen bekijk, dan staan de duimen naar buiten. Maar als ik de binnenkant van mijn handen aan een ander laat zien, is het andersom. Dan zie je de duimen aan de binnenkant. En zo had ik dus afgelopen nacht ook een echolalie nodig. Ik moet anders en omdenken. Anders omdenken. Andersom denken.

Dus als je het nog niet ontdekt hebt. De tussenkopjes beginnen met letters in omgekeerde volgorde.

Zo hoop ik door er wat logica in te stoppen, het schrijven van een blog wat makkelijker te maken.