Het belang van emoties
Voor een vrouw zijn emoties van vitaal belang. Oestrogeen heeft een grote invloed op de emoties bij een vrouw; bij vele vrouwen zien we dit bij ongesteldheid, een periode waarin een vrouw emotioneel kwetsbaarder is. Aangezien ik met een intersekseconditie geboren ben, was ik in mijn tienerjaren in sommige periodes hyper-emotioneel. Of dit ook verband houdt met autisme en/of ADHD weet ik eigenlijk niet goed te duiden. In ieder geval zorgt oestrogeen voor de vrouwelijke cyclus, secundaire seksuele kenmerken als borstgroei, een zachtere huid, emoties alsmede hersenactiviteit die bepalend is voor het het welbevinden en gedrag van een vrouw. Voor mij was en is dat ‘het gevoel vrouw te zijn’. In mijn tienerjaren had ik gedurende de maand een aantal dagen dat ik niet lekker in mij vel zat. Ik was emotioneel, kwetsbaar, had pijn in de buik en ik kon zomaar in huilen uitbarsten. Is dit typisch autisme of ADHD? Ik denk het niet, ik denk dat dit puur de expressie van mijn lichaam op mijn vrouwelijke cyclus is. De emotionele en sociale aspecten worden echter wel versterkt door autisme en ADHD, omdat ik de stroom van prikkels niet kan uitfilteren.
Invloed op seksualiteit
In mijn jeugd, als jongvolwassene, volwassene en op middelbare leeftijd was ik nagenoeg aseksueel, dat wil zeggen dat ik geen behoefte had aan seksualiteit. mensen met autisme kunnen een grotere gevoeligheid hebben op het gebied van reuk, smaak, gehoor, tastzin en seksuele gevoelens en dit is zeker bij mij het geval, maar door mijn genderdysforie en mijn intersekse conditie overheerste de angst en daarom meed ik elke vorm van intimiteit. Ik raakte er, toen ik jonger was, van in de war. De sensaties waren zo sterk dat ik overweldigd werd. Pas op 55-jarige leeftijd realiseerde ik mij dat ik mij altijd vrouw heb gevoeld en ben in transitie gegaan, wat op mijn 59e jaar is afgerond. Ik kwam ‘thuis’ in mijn eigen lichaam en nadat ik wakker werd uit de narcose heb ik gehuild. De chirurg kwam langs en vroeg mij: “Hoe voelt u zich, mevrouw Hoornweg?” Waarop ik zei: “KUT, Kwalitatief Uitermate Tevreden”, dit is een van mijn woordgrappen, omdat ik met de krachtterm en het bijvoeglijk naamwoord “kut” altijd boos wordt dat hiermee uitgedrukt wordt hoe vreselijk teleurstellend iets is. Ik gebruik dit woord alleen positief. Het herstel na de operatie was eerst zes weken basale genezing en daarna het herstel van mijn lichaam zoals dit zou moeten functioneren, met alle ‘gevoel daar beneden’ wat daarbij hoort.
Eindelijk mijzelf
Ik vertelde eerder dat ik mijzelf eerder aseksueel als seksueel zag. Toch kon ik niet verklaren waarom ik mij aangetrokken voelde tot vrouwen; het verlangen sluimerde op de achtergrond. Ik realiseerde mij dat, omdat ik aantrekkingskracht en romantische gevoelens had voor vrouwen, het herstel van mijn seksualiteit tot de mogelijkheden behoorde. Ik ben praktiserend boeddhiste, en in het Nichiren Boeddhisme is persoonlijk geluk een belangrijk thema. Ik chantte ervoor. Of dit een psychologisch/mentaal proces was, dat weet ik niet, omdat ik nogal wars ben van zweverigheid. Het duurde weken en soms huilde ik en zei: “Ik wil een complete vrouw zijn, ook met seksualiteit. Alles zou moeten functioneren”. Daarna begonnen sensaties en fysieke functies te groeien, zoals vochtigheid en een verlangen wat niet te stuiten was. Ik ervoer wat een tienermeisje ervaart tijdens te puberteit.
Mijn eerste relatie als lesbische vrouw
Ik heb gedate met verschillende vrouwen, maar er was geen klik met de vrouwen die ik ontmoette, soms wel vriendschappelijk maar verder niets. Mijzelf accepteren, aanvaarden en liefhebben bracht een mentale en emotionele verandering teweeg. Ik begon zowaar te denken in mogelijkheden en niet langer in onmogelijkheden. Ik ontmoette mijn huidige vriendin via een lesbische Facebook-groep en ineens was er een klik; emotioneel, intellectueel en seksueel. Wat een verandering! Ik schreef een gedicht c.q. lied, getiteld “Meisjes van zestig”. Mijn liefje wordt geraakt door mijn liedjes en gedichten. Ik kom erachter dat ik seksueel alleen een klik kan hebben als er secundaire voorwaardes zijn, zoals een emotionele band, goede communicatie over de meest intieme aspecten (emotioneel, seksueel en op andere gebieden). Dit klikt met mijn huidige vriendin, zonder dat ik hierover in detail treed. Oneliners als “je moet eerst van jezelf houden” vind ik de grootste onzin, omdat ‘de quoters’ soms niet eens weten waarover ze praten. Trauma’s hebben enorm veel invloed gehad op hoe ik mijzelf zag, het christendom heeft schuld, schaamte en angst nog eens versterkt. Nadat ik van de christelijke bagage af was (daar werk ik nog steeds aan), kon in mijzelf leren accepteren, aanvaarden en liefhebben.
