Mijn gesprekken met een geestelijk verzorger
Ik ben de afgelopen paar maanden (drie, denk ik) in gesprek met een geestelijk verzorger, op advies van mijn moeder die ook geestelijk verzorger is. De geestelijk verzorger noem ik hier Pieter. Ik worstel de laatste tijd met een paar vragen, over mijn werk en relaties en hoe ik hiermee om moet gaan.
Ik ben niet met een psycholoog in gesprek gegaan, omdat ik opzag tegen een gesprek met een psycholoog van de ggz waarin mij oplossingen aangedragen zouden worden waar ik al dan niet iets aan zou hebben. Ik heb in het verleden gesprekken gevoerd met een groot aantal psychologen. Ik werd vaak geacht om antwoorden te hebben aan het einde van een dergelijk traject. Ik wist niet zeker, of ik heir al toe in staat zou zijn als het gaat over de vragen die ik had over mezelf. Dit is de voornaamste reden dat ik in gesprek wilde gaan met een geestelijk verzorger in plaats van een ggz-psycholoog. Dat is tevens het voordeel in deze van een geestelijk verzorger, die stelt alleen maar vragen en draagt geen antwoorden of conclusies aan. Met nadere woorden aan het einde van ons traject ben ik waarschijnlijk verder gevorderd in mijn denk proces, maar hoef ik nog geen definitieve antwoorden te hebben.
Het resultaat van de gesprekken tot nu toe
Ik heb een aantal dingen geleerd over mezelf. Bijvoorbeeld dat ik niet onzeker hoef te zijne over het feit dat ik zzp’er ben in plaats van in loondienst et zijn. Ik heb een bestaan opgebouwd tot nu toe en daar kan ik tevreden mee zijn. Maar de vraag die ik nog heb is in hoeverre mijn diagnose autisme een rol speelt bij de vragen die ik heb. Bijvoorbeeld mijn (vriendschappelijke) relaties. Is het feit dat ik moeite heb met het vinden van een vaste relaties iets dat ik kan wijden aan mijn autisme of niet?
Mijn autisme en de gesprekken met een geestelijk verzorger
Een aanzienlijk deel van de vragen die ik Pieter stelde gingen over relaties, en dan zowel over het behouden van vriendschappen als het behouden van relaties in het algemeen. Een van de vragen die ik Pieter stelde was: ‘Wat is de reden dat ik moeite lijk te hebben met het onderhouden van mijn relaties?’ Ik voegde hier aan toe dat soms moeite heb met het steken van energie in het relaties, omdat ik het moeilijk vind om in te schatten hoeveel energie ik moet steken in welke relatie en wanneer ik energie moet steken in een relatie. Als ik op een date ben dan heb ik de neiging om heel enthousiast aan een gesprek deel te nemen dat we hebben. Maar dan krijg ik wel eens de feedback dat de persoon waarmee ik op date ben er geen woord tussen krijgt. Ik zou minder kunnen praten over mezelf en meer vragen kunnen stellen aan mijn date, maar ik blijf het moeilijk vinden om een balans te vinden tussen twee uitersten.
Als het over vriendschappen gaat dan merk ik communicatie via bijvoorbeeld Whatsapp/Signal soms moeilijk vind. Grappen interpreteren met alleen tekst als medium vind ik dikwijls lastig. Bovendien reageer ik soms laat op berichten (deze feedback krijg ik soms).
Wellicht heeft deze problematiek niets te maken met mijn autisme, ik vraag me wel af waar de grens ligt als het gaat over sociaal wenslijk gedrag vertonen en bij mezelf blijven. Idealiter is er een middenweg. Of idealiter zijn sociaal wenselijk gedrag en trouw zijn aan mezelf geen uitersten op een spectrum, maar behoren ze tot hetzelfde gedragspatroon.
Conclusie
Ik ben nog niet uitgedacht over deze vragen en in hoeverre autisme invloed heeft op mijn gedrag in de beschreven voorbeelden. Voor de volledigheid heb ik wel een aantal denkrichtingen en mogelijke antwoorden op de vragen die ik mezelf stel. Als het over relaties gaat, merk ik dat ik niet goed ben ik traditioneel huisje boompje beestje, maar ik heb wel latrelaties gehad, daar voel ik me goed bij en daar kan ik meer doorgaan. Bovendien heb ik gemerkt dat een inkomen en financiële onafhankelijkheid weliswaar belangrijk zijn, maar dat er meerdere vormen zijn. Dus niet in een loondienst verband werken is niet erg, en plezier hebben in je werk is ook belangrijk. Dat laatste is bij zeker het geval.
Hoe autisme mogelijk mijn perspectief op deze problemen en mijn analyse van deze problemen beïnvloedt? Wie weet is dat voldoende materiaal voor een volgende blog.
