“Natascha heeft een vorm van gezichtsblindheid. Haar wereld wordt bevolkt door mensen zonder gezichten. Dit leidt tot vervreemding, maar Natascha heeft er mee leren omgaan.”
Natascha woont in een klein dorp aan de waddenkust. Tijdens de lockdown kon ze niet meer naar de stad, maar voor Natascha was dat niet per se een nadeel.
Natascha is in haar element als ze bezig is met een favoriet onderwerp. Werkelijk alles wil ze erover weten. Door dat zogenaamde fiepen komt ze tot rust.