Autisme als een sociale beperking
Wing zag de grondstoornis in autisme als "een gebrek in het vermogen om de regels die sociaal gedrag sturen te begrijpen en te gebruiken". In haar onderzoek ontdekte Wing dat sociale beperkingen voor kunnen komen bij kinderen met heel verschillende diagnoses. Maar wat de diagnose ook is, een cluster van drie sociale beperkingen heeft sterk de neiging om zich steeds gezamenlijk voor te doen, namelijk (1) afwezigheid of bepering in wederkerige social interactie, (2) het begrip en gebruik van verbale en non-verbale communicatie, en (3) afwezigheid of beperking van flexibele imaginaire activiteiten, die worden vervangen door een beperkt scala aan repititieve, stereotype interesses. Wing zag deze "triade van sociale beperkingen" als de grondstoornis in autisme. Ze maakte zich dan ook zorgen over de neiging om autisme als een identiteit in plaats van een beperking te zien. "Voor klassieke autisten, zoals mijn dochter Susie, is autisme zeker een beperking."
Autisme als groep van stoornissen
Wing was een van de grote voorstanders van de verandering van de meervoudige categorie 'pervasieve ontwikkelingsstoornissen' naar de enkelvoudige categorie 'autismespectrumstoornis'. Toch zegt ze ook, "We moeten de beschrijvingen van de verschillende stoornissen wel behouden." Het is geen probleem om onderscheid te maken tussen klassiek autisme en Asperger Syndroom, zo lang we maar in de gaten houden dat de grens niet duidelijk te trekken is. Waar het haar om gaat is dat elk autistisch individu zo goed mogelijk geholpen wordt. We moeten elk autist als individu zien en de aandacht richten op het inschalen van hun individuele niveau op de verschillende dimensies (taal, cognitie, emotie) in plaats van de aandacht te richten op het checken of de persoon nu aan de criteria voor autistische stoornis of aan die voor Asperger Syndroom voldoet.