Laat niets van compenserend gedrag zien
De serie laat eigenlijk alleen de symptomen van Shaun zien, niets van effectieve manieren om er mee om te gaan. In aflevering één krijgen we bijvoorbeeld mee hoe overdonderend het lawaai op het vliegveld is voor iemand die autistisch is, maar Shaun doet er niks aan om dit verhelpen, zoals oordopjes indoen. Het is ook totaal onrealistisch dat iemand met zulke ernstige symptomen zo ver door zijn geneeskundestudie komt zonder geleerd te hebben zijn symptomen te compenseren. Hij schreeuwt regelmatig tegen patiënten en dreigt een steen door het raam te gooien als de laboranten niet doen wat hij vraagt. Zoiets zou in het echt nooit worden geaccepteerd.
Geschreven als autistisch kind
Shaun is niet geschreven als een autistische man, maar als twee autistische kinderen die op elkaar schouders staan. Ik bedoel, hoe kan het dat hij nog nooit een gesprek over sarcasme heeft gehad? Zo'n gesprek zou realistisch zijn voor een kind, maar niet voor een volwassen man met een universitaire opleiding. Dus ik zeg het nog maar eens: Autistische volwassenen zijn geen kinderen.
Rechtstreeks uit de DSM
Het lijkt alsof er in elke aflevering een ander symptoom van autisme naar voren komt, waar je vreemd genoeg in eerdere of latere afleveringen niks meer van merkt. In aflevering één heeft Shaun last van het lawaai op het vliegveld, maar in aflevering drie staat hij rustig te wachten op een erg luide helikopter. Ook is de presentatie van de symptomen nogal gekunsteld. In aflevering twee zegt Shaun, "Je hebt gelijk. Ik ben raar. Een onderdeel daarvan is dat ik perserveer. Dat betekent dat ik op je deur zal blijven kloppen totdat ik weet dat het goed met haar gaat." Dit klinkt als een citaat rechtstreeks uit de DSM in plaats van iets uit het leven gegrepen. Wie gebruikt er ooit het woord 'perserveren'?
Weer een autistische savant
Shaun is misschien geen Rainman, zoals Aaron zegt, maar toch is hij wel weer een autistische savant. Dit wekt de suggestie dat autisten alleen iets nuttigs bij kunnen dragen als ze ook het savant syndroom hebben. Overigens is er weinig waaruit daadwerkelijk blijkt dat Shaun een savant is. Shaun heeft een soort van fotografisch geheugen, maar meer ook niet.
1 Comment
Ik moet iedere keer vreselijk huilen als ik de serie kijk. Ik vind de visuele weergave over de manier van denken echt heel realistisch en zeer herkenbaar en ik ben geen savant. Ik herken de reacties op de hoofdpersoon uit zijn omgeving en zijn strijd zich staande te houden, het analyseren van sociale gebeurtenissen hierin proberen de patronen te herkennen om een eigen script te bedenken hoe je reageerd en omgaat met een sociale situatie. Ik vind het bijna eng realistisch herkenbaar.