Sociale signalering

In een studie naar emotieregulatie richten Amerikaanse psychologen de aandacht op emotionele suppressie als strategie om met emoties op te gaan. In het onderzoek naar emotieregulatie wordt vooral aandacht besteedt aan cognitieve herwaardering, een strategie die bestaat uit het herinterpreteren van de situatie als manier om de impact van negatieve emoties te verkleinen (bijv. 'het valt wel mee', 'iedereen heeft dat wel eens', 'het komt wel weer goed'). Emotionele of expressie suppressie maakt echter gebruik van het onderdrukken van de uiting van emoties, waarmee de lichaamsactiviteit en de ademhaling wel daalt, maar de spanning niet.

In een studie naar de sociale effecten van expressieve suppressie vinden Amerikaanse onderzoekers dat suppressie stressvol is voor zowel de onderdrukker zelf als voor de gesprekspartner van de onderdrukker (i.e. de bloeddruk verhoogt) en de motivatie van de gesprekspartner voor verder contact met de onderdrukker dramatisch verminderd. Zij concluderen dat chronische suppressie op deze manier leidt tot sociale isolatie.

In een studie naar suppressie van negatieve emoties en emotionele stoornissen vinden Amerikaanse psychologen dat patiënten met een emotionele stoornis hun negatieve emoties meer onderdrukken dan patiënten zonder emotionele stoornis, dat dit samenhangt met een toename van negatieve emotie en dat dit effect wordt gemedieerd door het beoordelen van negatieve emoties als onacceptabel. In een andere studie wordt hier aan toegevoegd dat afwijzing van de eigen emoties samenhangt met angst voor emotie (i.e. angst voor het verlies van controle over emoties).

In een studie naar het effect van expressie suppressie op het ontwikkelen van sociale relaties onder studenten die beginnen met hun studie vinden Amerikaanse onderzoekers dat andere mensen onderdrukkers niet perse onaardig vinden, maar dat suppressie wel leidt tot minder nauwe banden, minder sociale steun en minder tevredenheid met sociale contacten. Zij concluderen dat suppressie cognitieve capaciteit vraagt en daarom niet alleen emotionele expressie verminderd maar het ook moeilijk maakt om aandacht te hebben voor de ander en om verbaal te reageren op wat de ander zegt.

In een onderzoek naar emotionele suppressie bij vrouwen met een eetstoornis vinden Duitse onderzoekers (1) dat deze vrouwen een sterke dispositie tot suppressie hebben en een lagere neiging tot herwaardering en (2) dat suppressie leidt tot een afname van de activatie van het parasympathetische zenuwstelsel (het systeem dat er voor zorgt dat het lichaam in een toestand van rust kan komen).

In een onderzoek naar emotieregulatie bij volwassen met Asperger Syndroom vinden Amerikaanse onderzoekers dat volwassenen met autisme, in vergelijking met neurotypische deelnemers, meer gebruik maken van expressieve suppressie en minder van cognitieve herwaardering. Volwassenen met autisme die een hoge mate van expressie suppressie en een lage mate van cognitieve herwaardering vertonen hebben een ernstige mate van depressieve symptomen dan volwassenen met autisme die een lage mate van expressieve suppressie en een hoge mate van cognitieve herwaardering vertonen.

In het artikel signaling matters introduceert de Britse klinisch psycholoog Thomas Lynch zijn theorie dat een stoornis in de sociale signalering de basis vormt, terwijl anorexia, chronische depressie en bepaald autistisch gedrag alleen de symptomen zijn.

Uit een Amerikaans en Cyprisch onderzoek blijkt (1) dat experiëntiële vermijding sterk samenhangt met moeite met het identificeren van de eigen gevoelens, (2) dat klinische verbetering in depressieve symptomen samenhangt met een afname in moeite met het identificeren van de eigen gevoelens en (3) dat de verband gemedieerd wordt door vermindering in experiëntiële vermijding. De onderzoekers concluderen dat moeite met het identificeren van de eigen gevoelens niet (alleen) een aangeboren eigenschap is, maar (ook) het resultaat van aangeleerd gedrag, met name het onderdrukken van emoties.

In een Canadese studie naar het effect van alexithymische en autistische trekken op de productie van gezichtsuitdrukkingen blijken alexithymische trekken, en niet autistische trekken, de variantie in gezichtsuitdrukking van kinderen met en zonder autisme te voorspellen.