Vier keer zoveel autistische als niet-autistische volwassen zijn alleenstaand.
van de Nederlandse, Duitse en Vlaamse autisten met een normale intelligentie is single
keer zoveel autistische als niet-autistische volwassen zijn single (65% vs. 15%)
van de Vlaamse volwassenen met autisme heeft een partner
van de single autisten heeft eerder wel een relatie gehad, 5% van de autisten is gescheiden
zoveel mannen als vrouwen met autisme heeft nooit een relatie gehad (38% vs. 21%)
van de Duitse volwassenen met Asperger heeft geen behoefte aan een partnerrelatie
van de single autisten weet niet hoe een partner te ontmoeten en heeft nog nooit gedate
van de single autisten is bang niet aan de verwachtingen van de ander te kunnen voldoen
Ik ben 31 en nog steeds single. Zelfs nog nooit een date gehad. Het frustreert me enorm dat mensen van 15 jonger zonder moeite een partner vinden en ik al moeite heb om alleen maar met een meisje te praten.
Ik heb nooit nagedacht over trouwen. Ik wist niet eens of ik jongens wel leuk vond. Toen stemde ik op een dag in met een date. Hij werd mijn vriend en toen trouwden we en kregen we kinderen. Niets daarvan was mijn plan. Het gebeurde gewoon.
Ik heb nog nooit een date gehad. Ik weet dat mannen signalen uitzenden om te laten weten dat ze geïnteresseerd zijn, maar ik weet niet of ze dat bij mij ooit gedaan hebben. Mensen zeggen vaak dat ik mooi ben, maar ik heb geen idee wat de signalen zijn die ik moet oppikken en hoe ik erop moet reageren.
Ik probeer mezelf ervan te overtuigen dat ik blij ben dat ik single ben, maar eerlijk gezegd ben ik dat niet echt.
Ik had pas voor het eerst een relatie toen ik 35 was. Ik zag haar af en toe in de sportschool, maar sprak haar nooit aan. Toen kwam ik d'r een keer tegen op een feestje en zei ik - meer uit verbazing dan met een bedoeling - 'hé ik ken jou ergens van'. Zo kwamen we met elkaar in gesprek.
Ik haat het dat ik alleenstaand ben. Maar ik weet dat als ik nu een relatie aan zou gaan het gegarandeerd mis zou gaan. Dus ik hou me maar bezig met andere dingen om mijn gedachten ervan af te leiden.
Ik ben behoorlijk tevreden met mijn single bestaan. Het is makkelijk. Geen gedoe met kinderen, familie en vrienden over de vloer, betrokken moeten blijven bij de emoties van je partner... en al die andere verwachtingen waar ik niet aan kan voldoen.
1 Comment
Ik weet niet of dit hiervoor bedoeld is….
Ik ben iemand uit de sociale omgeving van mijn neef van 48 die een vorm van autisme heeft, hoewel je dat in eerste instantie niet zou zeggen. Hij woont alleen, is vrij serieus en hij heeft allerlei banen gehad maar dat lukte dan uiteindelijk toch niet. Hij heeft wel vriendinnen gehad, maar is al lang alleen nu en hij wil dolgraag een maatje, een vriendin en als het goed gaat een relatie. Hij heeft onlangs een tijd bij mij in de buurt gewoond en we hadden toen dagelijks contact. Hij is hele leuke lange vent, uitermate betrouwbaar, goudeerlijk en hij kan soms eindeloos inzoemen op iets. Hij weet veel, hij houdt helemaal niet van sociale media, hij wandelt graag en hij ging graag naar de sportschool. Hij schildert, maakte veel muziek en schreef gedichten. Kortom, een creatieve geest, die het alleen zijn nu wel een beetje beu is. Hij is keurig opgevoed door mijn oom en tante, die er ook altijd zijn voor hem.
Ik zei een keer tegen hem: zal ik eens een advertentie zetten om een leuke vriendin voor je te vinden? Dat vond hij wel een leuk idee maar ook een beetje eng denk ik. In elk geval ziet hij het niet zitten om iemand via internet te vinden of in de kroeg. Misschien herken jij dit en weet je ook niet hoe je een leuke vriend moet vinden.
Ik zou het leuk vinden als je mij dan een mailtje stuurt, ik zal dit zeer vertrouwelijk behandelen.