Autistische volwassen met epilepsie hebben ergere cognitieve beperkingen en een grotere kans om vroegtijdig te overlijden dan autistische volwassenen zonder epilepsie.
van de Zweedse jongeren en volwassenen met autisme heeft op enig moment in hun leven epilepsie gehad
van de autistische volwassenen in Zweden ontwikkelt epilepsie na de leeftijd van 18 jaar.
van de Zweedse kinderen met autisme en epilepsie behoudt hun epilepsie in de volwassenheid
van de autisten met epilepsie heeft een plaatselijke vorm van epilepsie
van de Italiaanse kinderen en jongeren met autisme en een ernstige verstandelijke beperking heeft toevallen
van de autistische kinderen heeft epilepsie wanneer kinderen met bijkomende risicofactoren buiten beschouwing worden gelaten
zoveel autisten (6%) als niet-autisten (2%) hebben (risicogroepen buiten beschouwing latend) epilepsie
van de kinderen met epilepsie en een verstandelijke beperking hebben ook autisme
Ik ben succesvol behandeld voor epilepsie. Ik was al volwassen toen ik voor het eerst last kreeg van plaatselijke aanvallen, maar sinds ik een operatie heb gehad heb ik daar geen last meer van. Mijn moeder is ook epileptisch.
Ik heb al een aantal jaren aanvallen tijdens mijn slaap en gebruik er medicijnen tegen. Als ik een aanval heb gehad wordt ik 's ochtends niet goed uitgerust wakker. Het kost me een aantal uren lang veel moeite om me te concentreren en ik krijg vaak ook migraine. Meestal moet ik ergens in de middag weer gaan slapen.
Ik heb autisme en epilepsie. Dat versterkt elkaar, want door mijn autisme maak ik me snel druk om dingen. Dat zorgt voor stres, waardoor mijn epilepsie dan weer getriggerd wordt.
Ik heb al zo'n 10 jaar met regelmaat aanvallen. Ze begonnen pas toen ik 22 was. Het gaat een stuk beter als ik regelmatig en lang genoeg slaap en niet teveel stress heb. De meeste en de ernstigste aanvallen doen zich voor tijdens stressvolle situaties na te weinig slaap. Tot het laatste moment wachten om dingen in te leveren of te gaan studeren waren bijvoorbeeld geen goed idee. Ik moest mijn gedrag echt aanpassen op dit gebied.
Ik heb epilepsie sinds de kleutertijd. Op de meeste dagen heb ik meerdere keren absenties. Ik gebruik verschillende medicijnen en vooral de cognitieve bijwerkingen zijn lastig om mee om te gaan. Ik heb last van geheugen- en concentratieproblemen. Daardoor koste het me meer tijd om te leren, maar toch is het me gelukt om binnen vier jaar af te studeren.
Ik heb zware epilepsie. Echt schudden, braken, plassen en in tong bijten. Het overkomt me gewoon. Keer op keer. Soms weet ik het zelf niet eens meer. Ik schaam me er erg voor.