Eenzaamheid en sociale isolatie

Belang

Mensen met autisme voelen zich vaker eenzamer en zijn vaker sociaal geïsoleerd dan neurotypische mensen. Niet alleen actief zijn op sociale netwerk sites, maar ook het het hebben van een of meerdere vrienden heeft vaak nauwelijks effect op hun ervaren eenzaamheid. De kwaliteit van hun relaties is vaak onvoldoende in termen van emotionele veiligheid en wederkerigheid om het gevoel van eenzaamheid te verminderen.

Waar gaat het over?

Eenzaamheid: het ervaren van een spanning tussen het werkelijke en het gewenste aantal sociale contacten en de kwaliteit daarvan.
Marginalisatie: de toestand waarin iemand zich aan de rand van een sociaal netwerk vindt en slechts weinig verbindingen heeft met andere personen in dat netwerk.
Sociale isolatie: de toestand waarin iemand weinig of geen contact heeft met andere personen en weinig participeert in sociale activiteiten.
Sociale steun: de beschikbaarheid van andere mensen waar men een beroep op kan doen wanneer men praktische hulp of emotionele steun nodig heeft.
Vriendschap: een wederkerige relatie waarbij mensen contact met elkaar hebben buiten formeel georganiseerde activiteiten om.

Hoe vaak komt het voor?

5x

Deense adolescenten met autisme voelen zich 5 keer zo vaak eenzaam als hun niet-autistische leeftijdsgenoten

71%

van de Amerikaanse adolescenten met autisme is sociaal geïsoleerd of gemarginaliseerd in relatie tot hun klasgenoten

50%

van de Amerikaanse adolescenten met autisme spreekt nooit af met leeftijdsgenoten buiten school, wordt nooit gebeld of uitgenodigd voor een activiteit

80%

van de Amerikaanse volwassenen met autisme maakt gebruik van sociale netwerk sites, maar dit heeft nauwelijks effect op hun gevoel van eenzaamheid

60%

Nederlandse en Amerikaanse volwassenen met autisme zijn vier keer zo vaak alleenstaand als neurotypische volwassenen (60% vs. 15%)

66%

Twee keer zoveel autistische als niet-autistische jongens heeft nog nooit gedate (66% vs. 34%)

46%

van de Amerikaanse volwassenen met autisme heeft geen vrienden

35%

van de volwassenen met autisme heeft nauwelijks sociale contacten en niemand om naar toe te gaan voor sociale steun

Ervaringen van autistische volwassenen

Vaak voel ik me erg eenzaam. Vrienden heb ik eigenlijk niet. Ik heb niemand waar ik mee af kan spreken, niemand om me aan iemand anders voor te stellen.

Ik mis iemand om mijn verhaal bij kwijt te kunnen, zodat ik niet in mijn eentje zit te piekeren.

Ik wou zo graag dat ik in staat was om vrienden te maken en te behouden. Wat ik ook probeer, het helpt niet. Uiteindelijk vindt ik mezelf steeds weer alleen op mijn kamer, en val ik huilend in slaap, omdat ik me zo eenzaam voel.

Op dit moment voel ik me echt eenzaam. Ik heb geen partner en geen vrienden. Behalve één familielid heb ik niemand bij wie ik echt mijn emoties kwijt kan.

Eenzaamheid is voor mij dat gevoel van binnen dat ik graag naar buiten wil, een overweldigend verlangen om uit mijn schelp te komen en contact te maken, maar niet weten hoe.

Ik voel me behoorlijk geïsoleerd, eigenlijk al vijftien jaar. Andere mensen van de groep waar ik deel van uit maakte zijn verder getrokken en ik ben alleen achtergebleven. Dat is vreselijk wanneer ik het emotioneel zwaar heb, en niet echt iemand heb om naartoe te gaan.

Test jezelf online

Betekenis voor autismevriendelijk Nederland

In autismevriendelijk Nederland is aandacht voor de verschillende factoren die verband houden met eenzaamheid in autisme. Om eenzaamheid onder autisten te verminderen wordt hen niet alleen mogelijkheden geboden om hun sociale vaardigheden of sociaal begrip te verbeteren, maar wordt ook gezorgd dat zij voldoende financiële middelen hebben om deel te kunnen nemen aan gestructureerde sociale activiteiten. Daarnaast ontvangen zij effectieve behandeling voor bijkomende stoornissen, zoals sociale angst. Tenslotte zetten mensen in de sociale omgeving van autisten zich in om hen te betrekken bij sociale activiteiten en om positief te reageren op hun pogingen tot sociale interactie.