Bizarre uitspraken van hulpverleners

Mensen met autisme die niet de hele dag oordopjes in hebben moeten af en toe wat aanhoren. Je zou er een boek over kunnen schrijven.

Belang

 
Mensen met autisme die niet de hele dag oordopjes in hebben moeten af en toe wat aanhoren. Je zou er een boek over kunnen schrijven. Hierbij een overzicht van de meest bizarre uitspraken van hulpverleners. En dan niet eens van stagiaires of onwetende mensen uit de jaren '60. Vaak gewoon van ervaren, hoog opgeleide hulpverleners van vandaag.
 

Ervaringen van autistische volwassenen

Psycholoog die een kwartier te laat is voor de eerst afspraak: "Ik moet je er op wijzen dat we je 90 euro in rekening brengen als je een afspraak niet nakomt." Ik: "Uitstekend, dan breng ik jou het afgelopen kwartier in rekening."
Ambulant begeleider nadat ik geknapt was: "Je bent overstuur. Heb je al eens een stress-signaliseringsplan gemaakt?"
Behandelaar: "Autismehulp dat bieden wij niet." Ik: "Maar ik wordt hier naartoe verwezen." Behandelaar: "Dan moet je maar suïcidaal worden."
Psychiater: "Mevrouw, syndroom van Asperger komt alleen voor bij kinderen."
Psychiater: "Als je geen medicijnen slikt dan kan ik je niet helpen."
Psychiater: "Je hebt in elk geval een vorm van autisme, maar jij mag kiezen welke. Zal ik Asperger of PDD-NOS in je diagnoseverslag zetten?"
Keuringsarts: "Jij kunt praten, jij bent helemaal niet autistisch."
POH-GGZ: "Je moet gewoon vrienden maken."
GGZ crisisdienst: "Waarom belt u ons? U doet zichzelf pijn? Daar moet u met iemand over praten. Met wie? Dat weet ik niet, maar niet met ons. Dit is een crisisdienst."
Psychiater: "Als je kinderen druk zijn dan moet je gewoon roepen KOPPEN DICHT!"
Psycholoog: "Als je verdrietig bent moet je chocolade eten. Dat helpt."
Een in autisme gespecialiseerde begeleider: "Waarom wil je de planning doornemen? Heb je dan bevestiging nodig dat je het goed doet?"
Behandelaar: "Niet vertellen dat ik nu een pilsje met jou pak."
Psycholoog: "Goh, is er onlangs iets op tv geweest ofzo, je bent al de zoveelste vrouw die onderzocht wil worden op autisme."
Psycholoog: "Ik denk niet dat je autistisch bent, want je hebt geen psychologisch verleden."
Consulent: "Ik weet niet of je wel tot onze doelgroep behoort hoor, want je hebt wel een erg mooi appartement hier."
Psychiater: "Heb je ook humor?" Ik: "Best wel." Psychiater: "Oh, dan heb je geen autisme. Mensen met autisme hebben geen humor."
Behandelaar: "Je kunt het wel, maar je wilt het gewoon niet."
Psychiater: "We weten niet wat het is, maar we moeten voor de verzekering een diagnose stellen. Kun je je herkennen in minsten 4 van de symptomen van dit lijstje?" Ik: "Ja." Psychiater: "Goed, dan doen we die. Ik: "Prima." Bij de volgende instelling: "Maar u heeft toch deze diagnose? Dit heeft de psychiater na zorgvuldig onderzoek vastgesteld. Zo'n man zegt niet zomaar wat."
Psychiater: "Ik mag je geen Ritalin voorschrijven, omdat dat alleen voor adhd is en niet iedereen het maar als een pepmiddel mag gebruiken. ...maar illegaal is er wel aan te komen, hoor."
Ik bel voor begeleiding bij mijn administratie en krijg te horen dat de wachttijd een half jaar. Ik: "Zo lang kan ik niet wachten, mijn administratie loopt echt in de soep zo." Begeleider: "Dan doe je het tot die tijd toch gewoon zelf."
Psychiater: "Jij bent niet in crisis. Je kunt het allemaal nog veel te goed verwoorden."
Psycholoog: "U moet maar eens naar de sportschool gaan om af te vallen. Als u er beter uit ziet dan zult u zien dat het sociaal allemaal een stuk makkelijker gaat."
Woonbegeleider: "Volgens mij heb je eerder een ernstige psychische beperking in je hoofd dan autisme."
PGB begeleider: "Jij houdt de hulp af." Ik: "Waarom dan?" PGB begeleider: "Omdat je na 4 jaar nog niks hebt."
Psycholoog nadat ik wat constructieve feedback had gegeven: "Dat is één en al projectie."
Psycholoog: "Ga maar zo veel mogelijk oefenen met sociale situaties, dan verdwijnen de problemen vanzelf."
Psychiater: "Waarom wijst u medicijnen af? Wilt u de farmaceutische industrie niet steunen?"
Psycholoog: "Jij kunt onmogelijk autisme hebben. Ik kan een normaal gesprek met jou voeren."
Psychiater: "Mevrouw, u hebt uw kinderen zelf opgevoed, u bent dus empathisch en kunt geen autisme hebben."
Psycholoog: "Als ik het voor het zeggen had dan namen we mensen zoals u helemaal niet aan. U verstopt het systeem."
Arbeidsdeskundige: "Uw verzoek is afgewezen. Ach ja, er zijn wel meer mensen die tussen wal en schip vallen."
Ambulant begeleider: "Maar ik denk dat het ook wel de overgang is hoor, die angstklachten."
Psychiater: "Iedereen met autisme is anders. Het gaat om het individu, Yvonne." Ik: "Ik heet geen Yvonne. Ik ben Sandra."
Psychotherapeut: "Kun je me ook aankijken, want ik voel me buitengesloten."
Psycholoog: "Je bent geen autist, want je maakt oogcontact."
Behandelaar: "Jij kunt geen autisme hebben, wat een onzin, daar ben jij veel te talig voor." Ik: "Nou jij kunt geen diagnoses stellen. Daarvoor heb je veel te goed opgelet op school."
Ik had een vragenlijst met klachten ingevuld en een gesprek met de psycholoog gehad. Komt de psychiater binnen en zegt - na 5 minuten naar de samenvatting van de psycholoog geluisterd te hebben en in 1 minuut mijn vragenlijst door gelezen te hebben: "Je hebt PTSS en OCS."
Psychiater: "Ja, maar slaapproblemen bespreek je met vrienden, niet met een arts. En anders moet je gewoon een kopje nachtrust thee drinken voor het slapen."
Psychiater: "Ik heb gelezen dat u en autistische stoornis vermoed, klopt dat?" Ik: "Ja." Psychiater stelt een paar vragen over vrienden en over waar ik me druk over maak en zegt: "U heeft geen autistische stoornis. Dan zou u zich niet druk maken over wat anderen vinden."
Ik bezoek de arbeidsdeskundige om te bespreken wat mijn mogelijkheden om te werken zijn. Ik vertel dat in in behandeling ben bij een psychiater vanwege autisme en eetproblemen. Zegt de arbeidsdeskundige: "Ja, maar dat moet je wel een beetje kunnen relativeren hé. Schuif dat nu eens even opzij en richt je op solliciteren en werk zoeken."
Ik zit voor een intake tegenover twee psychiatrisch verpleegkundigen. Vraagt de één aan de ander: "Is hij autistisch? Ik zie er toch niks aan. Jij wel?"
Tijdens een medicatieconsult pakt de huisarts een boek over autisme uit de kast, bladert het snel door, klapt het weer dicht, pakt te telefoon en belt een collega: "Zeg, ik heb hier iemand met autisme voor me zitten en ik kom er niet goed uit. Ik heb al mijn boeken over autisme er uitgebreid op nageslagen, maar ik weet het niet. Heb jij nog advies?"
Ik vertel over mijn angst om in een groep een module te doen. "Tja, je moet wel geholpen willen worden."
Toen ik naar mijn huisarts ging en zei dat ik graag doorverwezen wou worden voor een diagnostisch onderzoek naar Asperger Syndroom zei hij: 'Asperger, is dat niet iets wat kinderen krijgen?' Ik stond op en zei: 'En wat gebeurd er met deze kinderen, groeien die niet op tot volwassenen?'

Betekenis voor autismevriendelijk Nederland

 
In autismevriendelijk Nederland denken hulpverleners eerst na voordat ze wat zeggen. Ze doen hun best om mensen met autisme voor te stellen als mensen die ook gevoelens hebben. En hun geniale adviezen houden ze mooi voor zichzelf.
 

1 Comment

  1. Anoniem schreef:

    Ik heb ook zo’n bizarre uitspraak gehoord van een psycholoog die ik een tijdje heb gehad. Ik vertelde over mijn preoccupaties (extreme fixaties met bepaalde onderwerpen, ik kan me daar niet van losmaken). Toen zei zij dat ik dat juist heerlijk moest vinden, omdat (veel) andere autisten dat ook zo fijn vonden… Wat voor een ander geldt, hoeft toch niet voor mij ook zo te zijn??