Radicaal open dialectische gedragstherapie

Gedragstherapeutische benadering voor mensen met een stoornis van overbeheersing, zoals anorexia, chronische depressie en autisme.

Belang

 
Dialectische gedragstherapie (DGT) is een gedragstherapeutische benadering van psychotherapie. DGT werd ontwikkeld door de Amerikaanse psycholoog Masha Linehan voor patiënten die zelfbeschadigend en suïcidaal gedrag vertonen. Radicaal-open dialectische gedragstherapie is een aanpassing van DGT voor mensen met een stoornis van overbeheersing, zoals anorexia nervosa, obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis en autisme spectrum stoornis.
 

Autismepaspoort

 
Naam behandeling Radicaal open dialectische gedragstherapie
Auteurs Marsha Linehan / Thomas Lynch
Beroep klinisch psycholoog
Instelling The Linehan Institute / University of Southampton
Nationaliteit Amerika / Engeland
Transdiagnostische processen sociale signalering, overbeheersing
Beoogde competenties radicale openheid, pro-sociale signalering
 

Kenmerken

1
Radicaal-open dialectische gedragstherapie is een langdurige behandeling van 30-35 weken. Het is gericht op (1) het stoppen van gedrag dat tot lichamelijke schade leidt (bijv. zelfverwonding, beperking van voedselinname), (2) het verminderen van sociale signalering die afstand schept en (3) het vergroten van sociale signalering die verbondenheid met anderen bevorderd.
2
Voordat je behandeling begint heb je een gesprek waarin je behandelaar je uitleg geeft over het verschil tussen overcontrole en ondercontrole en met je nagaat in hoeverre jij jezelf herkent in het idee dat zelfbeheersing je kracht is, maar soms ook tot problemen leidt.
3
Het eerste onderdeel van je behandeling bestaat uit individuele gesprekken, die wekelijks plaatsvinden. Je behandelaar probeert je gedrag te begrijpen als jouw beste manier om met je emoties en problemen om te gaan en probeert je tegelijkertijd te motiveren om je gedrag aan te passen. Deze tegenstelling tussen acceptatie en verandering is de eerste "dialectiek" in de naam van de behandeling.
4
Samen met je behandelaar denk je na over de doelen die je samen wilt bereiken in de behandeling en de dingen die voor jou belangrijk zijn in het leven. Daarmee gaat de behandeling niet alleen meer over je problemen, maar ook over het soort leven dat jij waard vindt om te leven. Deze tegenstelling tussen verandering van schadelijk gedrag als een noodzakelijke voorwaarde om te blijven leven en verandering van schadelijk gedrag alleen als onvoldoende voorwaarde voor een waardig leven is de tweede "dialectiek" in de naam van de behandeling.
5
Waar nodig werk je ook aan verstoringen in de relatie met je behandelaar. Dit kan gaan om je eigen gedrag, zoals zwijgen of niet op komen dagen. Wanneer je zoiets doet vraagt je behandelaar wat er nu met je gebeurd en waarom je dit doet. Je behandelaar gaat er niet vanuit dat je slecht bent, maar dat je de behandeling misschien niet helpend vindt of je niet serieus genomen voelt.
6
Het tweede onderdeel van je behandeling bestaat uit een wekelijkse vaardigheidstraining. Omdat het lastig is om het aanleren van nieuwe vaardigheden te combineren met aandacht voor jou als persoon, gebeurd dit in een apart bijeenkomst. Dit is geen groepstherapie, maar een 'klas' waarin je tegelijk met elkaar nieuwe vaardigheden aanleert.
7
Wanneer je tussen de bijeenkomsten door tegen problemen aanloopt, of situaties hebt waar je moeilijk mee om kunt gaan, is je behandelaar ook telefonisch beschikbaar, zodat je extra begeleiding kunt krijgen op momenten dat je dit het meest nodig hebt. Of je kunt het je behandelaar het even laten weten als je juist een succes hebt geboekt.
8
De therapie is geslaagd wanneer je leven is veranderd van een hel van verdriet en emotionele eenzaamheid naar een leven waarin je je verbonden voelt met ander mensen, met wie je je emoties kan delen.

Ontwikkeling

  • 1971Linehan

    De Amerikaanse psycholoog Marsha Linehan behaald haar doctoraat met een onderzoek naar sekse verschillen in de sociale acceptatie van daadwerkelijke suïcide en suïcidepogingen. In de periode daarna verricht ze verder onderzoek naar suïcidaal gedrag, sekse verschillen en gedragstherapie. Ze onderzoekt onder anderen redenen om geen zelfmoord te plegen, zelfmoordgedrag als sociaal aangeleerd gedrag en groeps- versus individuele assertiviteitstraining.
  • 1987Linehan

    In het artikel Dialectical behavioral therapy: A cognitive behavioral approach to parasuicide bekritiseert Linehan de psychoanalytische benadering van suïcidaliteit en identificeert ze drie factoren die suïcidaal gedrag in stand houden: (1) een biologisch bepaalde lage tolerantie voor negatieve emoties (waardoor de persoon sterk gemotiveerd is om er wat aan te doen), (2) gebrek aan vaardigheden om emoties te reguleren, impulsen te beheersen en interpersoonlijke problemen op te lossen en (3) de overtuiging dat suïcidaal gedrag de enige of beste manier is om een einde te maken aan 'als onuitstaanbaar ervaren emoties' en 'als niet aan te ontsnappen ervaren problemen in het leven'.
  • 1987Linehan

    In het artikel Dialectical Behavior Therapy for borderline personality disorder: Theory and method beschrijft Linehan "een nieuwe behandeling voor chronisch suïcidale patiënten, gebaseerd op de biosociale gedragstheorie". De theorie combineert het kwetsbaarheid-stress model met leertheoretische modellen. Het kwetsbaarheid-stress model betreft het idee dat psychische stoornissen ontstaan door een combinatie van biologische kwetsbaarheid (temperament) en stressfactoren in de sociale omgeving (ontwikkelingspatronen).
  • 1991Linehan e.a.

    In een klinisch experiment vergelijken Linehan en collega's de effectiviteit van reguliere behandeling met dialecctische gedragstherapie bij patiënten die zelfbeschadigend en zelfmoordgedrag vertonen. Ze richten zich op de meeste ernstige patiënten uit ziekenhuizen in de buurt. Omdat de Amerikaanse overheid vereist dat uitkomsten onderzoek zich richt op een specifieke DSM diagnose richten zij zich specifiek op suïcidale patiënten die ook aan de DSM criteria voor Borderline Persoonlijkheidsstoornis voldoen. De onderzoekers concluderen dat DGT leidt tot minder incidenten, minder ernstige incidenten, grotere therapietrouw en minder opnamedagen. Ze vinden geen verschil tussen beide groepen op het gebied van depressie, hopeloosheid en zelfmoordgedachten.
  • 2010Kliem & Kosfelder

    In een Europese meta-analyse van 16 studies naar de effectiviteit van dialectische gedragstherapie concluderen de onderzoekers dat de effectiviteit van DGT matig is, dat de therapieresultaten niet altijd vastgehouden worden over de lange termijn en dat er meer onderzoek nodig is waarin DGT vergeleken wordt met andere specifieke behandelingen die effectief zijn gebleken, zoals schematherapie en mentalisatie bevorderende therapie voor borderline.
  • 2013-2017Lynch e.a.

    Thomas Lynch introduceert Radically open-dialectical behavior therapy (RO-DBT), een aanpassing van DGT voor volwassenen met anorexia, chronische depressie, autisme en andere stoornissen waarin overbeheersing van gedrag het probleem is. Even als reguliere DGT maakt RO-DGT gebruik van groepstraining en is het gebaseerd op een bio-sociale theorie, namelijk dat toename in gezichtsuitdrukking, vrij gebruik van gebaren en ontspanning van de houding hersengebieden activeert die aangeven dat het veilig is, waardoor cognitieve openheid, gedragsmatige flexibiliteit en sociale aansluiting worden bevorderd.
  • 2018Boek

    In Nederland wordt de eerste RO-DGT training georganiseerd. Lynch publiceert zijn boek over RO-DGT.
  • 2021Pilotstudie

    In het artikel Evaluation of radically open dialectical behaviour therapy in an adult community mental health team rapporteren Britse onderzoekers de resultaten van een pilotstudie naar de effectiviteit van RO-DGT voor volwassenen met autisme. Na het volgen van de 30 weken durende vaardigheidstraining vertonen de 23 autistische deelnemers een grotere afname van psychische klachten dan de overige deelnemers.

Ervaringen van deelnemers

RO-DGT is de eerste behandeling die mij begrijpt.
Deze groep is echt levensveranderd geweest voor mij. Ik ken mezelf beter en heb een beter idee van hoe ik mezelf portreteer in de wereld, terwijl me dit eerder zoveel spanning gaf. Ik heb vrijwel al mijn relatie met mensen in mijn leven verbeterd. De lengte van 30 weken heeft echt geholpen om te zorgen dat het bleef hangen.
Ik kan niet geloven hoe veel het me heeft geholpen bij het begrijpen van mezelf, mij autisme en hoe ik met de problemen waar ik tegen aan loop om kan gaan.
Dit is de tweede keer dat ik deelneem aan deze groep. De eerste keer was informatief en inzichtgevend, maar we hebben ook een hoop lol gehad. De tweede keer was een stuk moeilijker, pijnlijker en uitdagender, maar met resulaat. Ik voel me zelfverzekerder, hoopvoller en optimistischer. Het heeft mijn leven zeker veranderd.

Ervaringen van behandelaren

De focus van radicaal open DGT op sociale signalering is een middel voor verandering die een enorme impact heeft gehad op zowel mijn eigen leven als dat van mijn cliënten, waarvan velen zich jaren lang eenzaam en depressief gevoeld hebben.
Ik ben getraind in deze methode en geef het al een paar jaar. Ik heb de enorme impact die het op het leven van cliënten heeft gezien. Het is een erg effectieve behandeling voor mensen met overcontrole.
Ik ben psycholoog en gebruik RO-DGT voor cliënten met eetstoornissen en heb gezien hoe de behandeling cliënten hun leven terug geeft.
Ik werk al 15 jaar in de GGZ en de veranderingen die mijn cliënten door RO-DGT doormaken is verbazingwekkend. Deze behandeling werkt voor mensen die in stilte lijden, succesvol kunnen zijn naar maatschappelijke maatstaven, maar zich toch ontzettend eenzaam voelen. Het biedt hoop voor cliënten bij wie andere therapieën niet helpen.
RO-DGT is een niet-bedreigende manier voor cliënten om zichzelf te begrijpen en te leren om te groeien zonder de aandacht te richten op wat er 'mis' met hen is, maar in plaats daarvan de aandacht te richten op wat zij willen en wat hen kan helpen om dat te bereiken.
Dit is een geweldige nieuwe benadering voor problemen die voorheen moeilijk, zo niet onmogelijk waren te behandelen. Het is gebaseerd op wetenschappelijk bewijs en een solide basis voor conceptualisatie.

Auteurs

De Amerikaanse psycholoog Marsha Linehan (1943) is directeur van de Behavioral Research and Therapy Clinics van de Universiteit van Washington.

Linehan deed ooit zelf een zelfmoordpoging en als 17-jarige tiener beschadigde ze zichzelf door sigaretten op haar polsen uit te drukken, zichzelf te snijden en hard met haar hoofd tegen de muur te bonken. Ze zat 2 jaar in een psychiatrische instelling, waar ze onder anderen hevige medicatie, psychoanalyse, elektrotherapie en opsluiting in een isoleercel onderging.

In de jaren '70 en '80 ontwikkelde Linehan de Dialectische Gedragstherapie als een behandeling die voorzag in de behoeften die ze zelf zolang nodig had gehad, maar nooit gekregen gehad.

Thomas Lynch is een Britse klinisch psycholoog die Radicaal-Open Dialectische Gedragstherapie ontwikkelde als een methode voor het behandelen van stoornissen van overbeheersing.

Betekenis voor autismevriendelijk Nederland

 
In autismevriendelijk Nederland wordt radicaal open dialectische gedragstherapie toegepast voor volwassenen met autisme die schadelijk gedrag vertonen. Er wordt onderzoek verricht naar de effectiviteit van radicaal open DGT bij volwassenen met autisme en bijkomende anorexia nervosa, obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis, chronische angst of chronische depressie.
 

Links

Radicaal open dialectische gedragstherapie
The Linehan Institute, What is DBT?
Radicaal open dialectische gedragstherapie
Linda Dimeff & Marsha Linehan (2001), Dialectical Behavior Therapy in a Nutshell
Radicaal open dialectische gedragstherapie
Marsha Linehan & Chelsey Wilks (2015), The Course and Evolution of Dialectical Behavior Therapy
Radicaal open dialectische gedragstherapie
Thomas Lynch, Website RO-DBT
Radicaal open dialectische gedragstherapie
Amazon.com, Reviews

Comments are closed.