In het boek
Remembering: A Study in Experimental and Social Psychology werkt de Britse psycholoog Frederick Bartlett zijn schematheorie uit. "Ik heb een sterke afkeer van het woord 'schema' Het is tegelijk te definitief en te vaag. Het woord wordt al wijdt gebruikt in de psychologie om te verwijzen naar een aanhoudende, fragmentarische 'georganiseerde vorm', maar geeft niet de essentie weer van de hele notie dat het gehele resultaat van veranderingen in het verleden de hele tijd iets
actiefs doen. We dragen ze van moment tot moment met ons mee, compleet, hoewel zich ontwikkelend. Maar het is lastig om een betere term te bedenken waarmee in één woord kan worden verwezen naar de 'zich actief ontwikkelende patronen' die ik bedoel." Bartlett geeft zelf als definitie, "'Schema' verwijzen naar een actieve organisatie van ervaringen en reacties uit het verleden, waarvan veronderstelt moet worden dat ze werkzaam zijn, telkens wanneer er regelmaat in specifiek gedrag te vinden is, wat alleen mogelijk is wanneer de reactie in verband is gebracht met andere, vergelijkbare reacties, die serieel georganiseerd zijn, doch niet individueel na elkaar komen, maar als eenheid opereren."