Autistische socialiteit [variant] is een van de mogelijke manieren van sociale afstemming.
Ochs en Solomon
De realisatie van autistische socialiteit [scala] is deels afhankelijk van degenen met wie autisten omgaan.
Ochs en Solomon
Deze kinderen lieten een hoog niveau van autistische socialiteit [competentie] zien in de interactie met zowel leeftijdsgenoten als volwassenen.
Ochs en Solomon
Synoniemen
Tegenovergestelden
In andere talen
Het concept autistische socialiteit is samengesteld uit de concepten 'autistisch' en 'menselijke socialiteit'.
Onder autistisch verstaan Ochs en Solomon 'zoals dat gerealiseerd wordt of kan worden bij mensen met een autismediagnose'. Het betreft dus zowel een actualisatie als een potentie.
Onder menselijke socialiteit verstaan zij 'het geheel van mogelijke repertoires van afstemming tussen mensen'.
Het concept autistische socialiteit verwijst dus naar 'sociale afstemming zoals dit gerealiseerd wordt of mogelijk gerealiseerd kan worden tussen autistische en neurotypische mensen'.
Ochs en Solomon komen met het concept 'autistische socialiteit' omdat er volgens hen vaak wordt gedacht dat autisten niet sociaal zijn. Er wordt vaak alleen geobserveerd dat autisten zich sociaal terugtrekken ('autistische terugtrekking) of sociaal afwijkend gedrag ('autistisch gedrag') vertonen in de sociale afstemming. Er wordt echter niet gekenen hoe autisten wel sociaal afstemmen, al is het op hun eigen manier.
Het begrip 'sociaal' impliceert twee partijen, in het geval van autistische socialiteit betreft dit autisten en neurotypischen. Het is daarom accurater om te spreken van 'autistisch-neurotypische en neurotypisch-autistische socialiteit' in plaats van 'autistische socialiteit'. Bij neurotypisch-autistische socialiteit gaat het om de vraag hoe sociale afstemming met autisten beter bereikt kan worden wanneer neurotypische mensen hun reportoir aan mogelijke en geaccepteerde manieren van sociale afstemming zouden uitbreiden, met insluiting van meer autisme manieren. Bij autistisch-neurotypische socialiteit gaat het onder anderen om de vraag welke gewenste manieren van sociale afstemming wel of niet door autisten gerealiseerd kunnen worden.
Kinderen in het autisme spectrum laten een grotere neiging tot socialiteit zien dan vaak wordt aangenomen.
Ochs en Solomon