1Autistisch denken als wensdenken
De Zwitserse psychiater Eugen Bleuler, die de term autisme introduceerde, zag "autistisch denken" als een pathalogische manier van denken, gericht op het vervullen van affectieve behoeften (wensgedachten), zonder zich te bekommeren om de werkelijkheid. Hij merkte deze manier van denken niet alleen op bij zijn schizofrenen patiënten, maar ook bij medische wetenschap van zijn tijd. "Onze conceptie van de wereld is vandaag niet langer autistisch: we trekken logisch conclusies op basis van wat observeren en zijn ons bewust van welke onderdelen van deze conclusies alleen een waarschijnlijkheidswaarde hebben. Maar wanneer de logica niet voldoet, helpt men zich daaruit met autistisch denken, wat de werkelijkheid en waarschijnlijkheid negeert."
2Autistisch denken als geconcentreerd denken
De Oostenrijkse kinderarts Hans Asperger zag de "autistisch intelligentie" als gekenmerkt door concentratie, of liever, gebrek aan afleidbaarheid. "Autistische kinderen zijn van begin af aan niet geneigd om hun aandacht te richten en zich te concentreren op wat de buitenwereld van hen vraagt. Ze laten zich in hun gedachtengang niet storen en laten zich door anderen in geheel niet afleiden."
3Autistisch denken als gecompliceerd denken
Autistisch denken is voor Asperger ook gecompliceerd denken. "Autistische kinderen lossen vraastukken op hun eigen manier op, die meestal verre van gewone is." Hij geeft het voorbeeld van een autistische jongen die 'Hoeveel is 5 + 6?' uitwerkt via "de volgende originele, maar ook nogal omslachtige methode: '6 plus 6 is 12 en 5 plus 6 is 1 minder, dus 11'. Deze gecompliceerde methode leidt zeker niet altijd tot het juiste resultaat. De dwang om, onder alle omstandigheden zijn eigen weg te gaan, zijn zelfgevonden methode te volgen, verhindert hem zich de door de school aangereikte methode eigen te maken en maakt het allemaal erg moeilijk en gecompliceert voor hem."
4Autistisch denken als abstract denken
Asperger zag autistisch denken ook als abstract en beschouwend denken. Autistische kinderen observeren hunzelf en hun omgeving in hoge mate, en hebben vaak verbazingwekkend accurate observaties. Het normale kind neemt zonder abstractie van het bewustzijn deel aan de omgeving, maar het autistisch kind staat op afstand van de dingen. Het abstractievermogen is kenmerkend voor autistische kinderen en kan op latere leeftijd tot buitengewone prestaties in de wetenschap leiden. Zij zijn extreem goed in logisch denken, abstractie, concept formulering en theorie-ontwikkeling.
5Autistisch denken als letterlijk denken
Autistisch denken kan gezien worden als operatief denken, in de zin van de Franse psychoanalitici. Bij autisme wordt vaak gesproken van 'letterlijk' denken, in de zin van het niet begrijpen van figuurlijk of metaforisch taalgebruik, maar bij operationeel denken gaat het niet perse en niet alleen om taalgebruik, maar ook of primair om objectgebruik. Zelfbeschadiging en anorexia zijn bijvoorbeeld vormen waarbij het lichaam heel concreet of letterlijk gebruikt wordt in het uiten van emoties of gedachten, omdat een meer symbolisch manier van uiten (bijvoorbeeld er over praten) ontbreekt.
6Autistisch denken als autistische informatieverwerking
De Amerikaanse autistische dierkundige Temple Grandin verwijst naar autistisch denken als "de manier van informatieverwerking in autistische mensen". In haar eerste ideeën hierover is deze manier van denken "primair" een "visuele" manier van denken.
7Autistisch denken als gespecialiseerd denken
Autistisch denken is voor Grandin later gespecialiseerd denken. "Toen ik Thinking in Pictures (1995) schreef dacht ik dat de meeste mensen in het autisme spectrum visuele denkers waren zoals ik. Na met honderden gezinnen en individuen met autisme of Asperger's gesproken te hebben, heb ik geobserveerd dat er eigenlijk drie verschillende types van gespecialiseerde hersenen zijn. Alle mensen in het spectrum denken in details, maar er zijn drie categorieën van gespecialiseerde hersenen: beelddenkers, patroondenkers en woorddenkers. Elk van de drie is een continuum, maar mensen met autisme bevinden zich vaak aan het extreme einde van een continuüm."
8Autistisch denken als autistische zingeving
Voor de Belgische filosoof Hanne De Jaegher is autistisch denken de zin die mensen met autisme geven aan situaties. Mensen met autisme en mensen zonder autisme verschillen in hun oordeel over wat wel of niet zinnig is. Ze kunnen aan dezelfde situatie een ander zin of betekenis geven dan niet-autisten, omdat de sensomotorische processen van autisten anders werken dan bij niet-autisten. Deze autistische belichaming zorgt ervoor dat autisten andere behoeften en beperkingen hebben dan niet-autisten.